Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bożena Popowska po rozpoznaniu w dniu 3 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Po 589/14 odrzucające zażalenie na postanowienie tego Sądu z dnia 13 stycznia 2015 r. o odmowie sporządzenia uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi W. G. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 10 czerwca 2015 r. odrzucił zażalenie skarżącej na postanowienie Sądu z dnia 13 stycznia 2015 r. o odmowie sporządzenia uzasadnienia wyroku wydanego w sprawie ze skargi W. G. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że wyrokiem z dnia 22 października 2014 r. oddalił ww. skargę W. G. Wyrok jest prawomocny od 22 listopada 2014 r. Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odmówił sporządzenia uzasadnienia powyższego wyroku. Postanowieniem z dnia 12 lutego 2015 r. skarżącej przyznano prawo pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu. Wyznaczony przez Okręgową Izbę Radców Prawnych r. pr. W. M. został powiadomiony przez Sąd o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu skarżącej w niniejszej sprawie. Przesyłkę odebrał osobiście w dniu 13 kwietnia 2015 r. Następnie w dniu 15 kwietnia 2015 r. prawidłowo doręczono przesyłkę zawierającą informację dla pełnomocnika o stanie sprawy. W dniu 30 kwietnia 2015 r. pełnomocnik nadał na poczcie zażalenie na postanowienie Sądu z 13 stycznia 2015 r. o odmowie sporządzenia uzasadnienia wyroku.
Sąd I instancji uznał, że zażalenie na postanowienie z dnia 13 stycznia 2015 r. zostało złożone z uchybieniem terminu określonego w art. 194 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej "P.p.s.a."). W przedmiotowej sprawie pełnomocnik ustanowiony z urzędu został obszernym pismem poinformowany o stanie sprawy. Pismo doręczono w trybie zastępczego doręczenia (art. 72 §1 P.p.s.a.) dorosłemu domownikowi w dniu 15 kwietnia 2015 r. Sąd przyjął, że najpóźniej od tego dnia pełnomocnik wiedział, że został wyznaczony pełnomocnikiem skarżącej w sprawie oraz dowiedział się o postanowieniu z 13 stycznia 2015r. o odmowie sporządzenia uzasadniania wyroku zapadłego w sprawie. Od tego zatem dnia liczyć należy 7-dniowy termin do wniesienia zażalenia. Termin ten upływał w dniu 22 kwietnia 2015 r. (środa). Pełnomocnik nadał na poczcie zażalenie w dniu 30 kwietnia 2015 r. WSA uznał, że powyższa czynność została dokonana z uchybieniem ustawowego terminu, co obligowało Sąd do odrzucenia zażalenia na postanowienie z dnia 13 stycznia 2015 r.
W zażaleniu na postanowienie Sądu I instancji z dnia 10 czerwca 2015 r. W. G., reprezentowana przez pełnomocnika z urzędu, zarzuciła naruszenie art. 197 § 2 P.p.s.a. poprzez jego błędną interpretację, tj. przyjęcie, że pełnomocnik ustanowiony z urzędu winien wnieść zażalenie od orzeczenia w terminie 7 dni od otrzymania z Sądu pisma o stanie sprawy, a w konsekwencji naruszenie art. 178 P.p.s.a. poprzez jego błędne zastosowanie. W oparciu o powyższe pełnomocnik wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia, a ponadto (z ostrożności procesowej) o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na orzeczenie o odmowie sporządzenia uzasadnienia wyroku z dnia 22 października 2014 r. Wskazał, że termin do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu z 13 stycznia 2015 r. winien upłynąć najwcześniej w dniu 30 kwietnia 2015 r., jako że wyjaśnienia strony odnośnie stanu sprawy, pełnomocnik uzyskał dopiero 23 kwietnia 2015 r.