Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Sędziowie sędzia NSA Elżbieta Trykoszko,, sędzia WSA Mirosław Wincenciak, Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi S. T. na niewykonanie przez P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 9 lipca 2009 r. w sprawie II SA/Bk 286/09 p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Pismem z dnia 30 listopada 2009 r. Pan S. T. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku o nałożenie grzywny na P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. ze względu na niewykonanie prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 09 lipca 2009 r., sygn. akt: II SA/Bk 286/09. Wskazanym wyrokiem Sąd uchylił decyzję P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...] sierpnia 2009r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie robót budowlanych, oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. P. z dnia [...] czerwca 2007 r., nr [...].
W odpowiedzi na skargę P. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w B., wniósł o jej oddalenie podnosząc, iż całość akt sprawy wraz z wyrokiem sądu przekazał organowi I instancji celem jego wykonania, o czym informował skarżącego.
S. T. w piśmie z dnia 5 lutego 2010r. podtrzymał swoje stanowisko, stwierdzając, że gdyby nie wniosek o nałożenie grzywny organy nie poinformowałyby go o działaniach podejmowanych w związku z zapadłym orzeczeniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), dalej cytowanej: ppsa, w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny.
Dla skuteczności wniesienia środka określonego powyższym artykułem konieczne jest spełnienie dwóch niezależnych przesłanek. Po pierwsze, organ administracji publicznej, który został zobowiązany wyrokiem sądu administracyjnego do podjęcia określonych działań musi pozostawać w bezczynności, a więc nie podejmować działań mających na celu zakończenie sprawy decyzją administracyjną lub w innej formie przewidzianej prawem (por. wyr. NSA z dnia 30 maja 2001 r., sygn. akt II SA 2015/00, niepubl.). Po drugie strona, przed wniesieniem skargi zobowiązana jest pisemnie wezwać organ do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy. Instytucja przedmiotowego wezwania związana jest niejako ze zobligowaniem organu do zastosowania się do treści wyroku przed interwencją sądu administracyjnego. Wezwanie takie można skierować do organu w każdym czasie po upływie ustawowego terminu do załatwienia sprawy w postępowaniu administracyjnym. Dopiero, gdy organ administracji po wezwaniu nie wykona wyroku lub nie załatwi sprawy, albo gdy uczyni to dopiero po wniesieniu przez stronę skargi na bezczynność, wówczas istnieje przesłanka do ukarania organu grzywną, o której mówi przepis art. 154 §1 p.p.s.a. (vide wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2005r., sygn. akt II SA/Wa 1981/07. Lex nr 164771).
W przedmiotowej sprawie wystosowane przez skarżącego S. T.- wezwanie nie zostało wniesione do właściwego organu, o którym mowa we wskazanym wyżej art. 154 § 1 ppsa.
Bezsporne w przedmiotowej sprawie jest, iż odpis wyroku Sądu z dnia 9 lipca 2009r. wraz z aktami administracyjnymi sprawy został przesłany w dniu 7 września 2009r. P. Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w B., który pismem z dnia 8 września 2009r. przekazał je Państwowemu Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w B. P.
W związku z tym, iż Sąd w przedmiotowym orzeczeniu uchylił decyzje organów obu instancji, wezwanie do załatwienia sprawy skarżący winien był skierować bezpośrednio do organu I instancji, a zatem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. P. Tymczasem, jak wynika z akt sprawy, skarżący wezwanie z dnia 20 listopada 2009r. skierował bezpośrednio do P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. Wezwanie to nie spełnia, zatem warunków określonych art. 154 § 1 p.p.s.a., nie jest ono, bowiem skierowane do organu właściwego, o którym mowa w tym przepisie.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie do art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę, jako niedopuszczalną, odrzucił.