Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Sobolewska - Nazarczyk (spr.), po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 13 września 2016 r. w sprawie ze skargi B. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej;
Wyrokiem z 13 września 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę B. O. na decyzję SKO w B. z dnia [...] maja 2016 r. w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego. Doręczenie uzasadnienia wyroku sporządzonego na wniosek skarżącej nastąpiło w dniu 5 października 2016 r.
Na skutek wniosku Skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 10 listopada 2016 r. przyznane zostało skarżącej prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
Wyznaczony pismem z dnia 16 listopada 2016 r. przez Okręgową Radę Adwokacką w B., w ramach przyznanego skarżącej prawa pomocy, pełnomocnik w piśmie z dnia 7 grudnia 2016 r. wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu z dnia 13 września 2016 r., jednocześnie dołączając do wniosku skargę kasacyjną. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik podniósł, że z uwagi na fakt, że zawiadomienie z Okręgowej Rady Adwokackiej o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej otrzymał w dniu 22 listopada 2016 r., to nie miał on możliwości wniesienia skargi kasacyjnej w ustawowym terminie bez swojej winy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest bezprzedmiotowy, bowiem pełnomocnik skarżącej nie uchybił terminowi do jej wniesienia. Zgodnie z art. 177 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, dalej cytowanej jako: p.p.s.a.) w razie ustanowienia w ramach prawa pomocy adwokata po wydaniu orzeczenia, na wniosek złożony przez stronę, której doręcza się odpis orzeczenia z uzasadnieniem sporządzonym z urzędu, termin do wniesienia skargi kasacyjnej biegnie od dnia zawiadomienia pełnomocnika o jego wyznaczeniu, jednak nie wcześniej niż od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
W rozpoznawanej sprawie kwestionowany wyrok Sądu z dnia 13 września 2016 r. został skutecznie doręczone skarżącej w dniu 5 października 2016 r. Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 10 listopada 2016 r. przyznane zostało skarżącej prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata. Pismem z dnia 16 listopada 2016 r. Okręgowa Rada Adwokacka w B., w ramach przyznanego skarżącej prawa pomocy, wyznaczyła pełnomocnika w osobie adwokata J. S., która zawiadomienie o wyznaczeniu jej pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej otrzymała w dniu 22 listopada 2016 r. i od tej daty biegnie trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi kasacyjnej, stosownie do treści art. 177 § 3 powołanej ustawy. W dniu 7 grudnia 2016 r. pełnomocnik skarżącej wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku, a więc skarga kasacyjna została wniesiona z zachowaniem ustawowego terminu. Oznacza to, że w tym stanie rzeczy nie może znaleźć zastosowania instytucja przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym, bowiem pomiędzy wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej a zachowaniem terminu do jej wniesienia istnieje ścisły związek, gdyż w razie stwierdzenia, że skarga kasacyjna jest wniesiona z zachowaniem terminu, bezprzedmiotowe jest prowadzenie postępowania i orzekanie w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu.
Zatem, skoro skarga kasacyjna wniesiona została przez pełnomocnika skarżącej z zachowaniem ustawowego terminu, to postępowanie w sprawie z wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej w postępowaniu sądowym, gdy strona nie uchybiła terminowi do dokonania tej czynności, podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe. Analogiczne stanowisko zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniach: z dnia 8 grudnia 2004 r., OZ 841/04 oraz z dnia 18 sierpnia 2010 r., II GZ 191/10 (dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Wprawdzie w orzecznictwie sądów administracyjnych istnieje również odmienne stanowisko wyrażone m.in. w postanowieniu NSA z dnia 5 grudnia 2012 r., II FZ 960/12 (dostępne w CBOSA), według którego przedwczesny wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej należy uznać za niedopuszczalny z mocy samej ustawy i z tej przyczyny za podlegający odrzuceniu, jednakże Sąd w składzie rozpoznającym niniejszy wniosek nie podziela powyższego poglądu.
Z powyższych względów, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 177 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.