Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), po rozpoznaniu w dniu 27 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. Ł. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi K. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zapłaty kwoty tytułem zwrotu wydatków poniesionych zastępczo na poczet opłat za pobyt w domu pomocy społecznej p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
K. Ł., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na decyzję na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia
[...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zapłaty kwoty 11.645,71 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych zastępczo na poczet opłat za pobyt L. Ł. w domu pomocy społecznej.
W skardze pełnomocnik skarżącego zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie przedstawił jednak żadnego uzasadnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, cytowanej dalej: p.p.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd może, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu zaskarżonego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Pod pojęciem wyrządzenia znacznej szkody należy rozumieć taką szkodę majątkową lub niemajątkową, której nie będzie można wynagrodzić przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub nie będzie można jej wyegzekwować, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (tak: NSA w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04). Natomiast trudne do odwrócenia skutki to takie skutki prawne lub faktyczne, które raz zaistniałe spowodują istotną bądź trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.
Obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji obciąża wnioskodawcę, dlatego też, aby Sąd mógł stwierdzić, czy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, wnioskodawca musi przytoczyć istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie wykonania aktu lub czynności jest zasadne. Brak zatem we wniosku jakiejkolwiek argumentacji w tym przedmiocie, odwołującej się do konkretnych okoliczności sprawy lub też powołanie jedynie ustawowych zwrotów (istnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków), uniemożliwia sądowi merytoryczną ocenę wniosku (vide: postanowienia NSA z dnia 21 kwietnia 2006 r., sygn. akt II FZ 167/06 oraz z 22 lutego 2008 r., sygn. II OZ 131/08). Sąd w przypadku braku uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu nie może, bowiem działać w tym zakresie za stronę. Zgromadzona zaś dokumentacja sprawy może posłużyć jedynie weryfikacji twierdzeń strony pod kątem spełnienia przesłanek zawartych w omówionym art. 61 § 3 p.p.s.a. (vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lipca 2008 r., sygn. akt II OZ 766/08, Lex nr 493672).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż pełnomocnik skarżącego wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie przywołał żadnych okoliczności, które świadczyłyby o niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, brak jest więc podstaw do uwzględnienia jego wniosku. Niemożliwym było dokonanie merytorycznej oceny tego wniosku, także w zakresie, w jakim sąd administracyjny miał obowiązek z urzędu uwzględnienia okoliczności przemawiających za jego wstrzymaniem lub odmową wstrzymania. Brak uzasadnienia wniosku stanowi, bowiem naruszenie obowiązku nałożonego na wnioskodawcę art. 61 § 3 p.p.s.a. wykazania okoliczności lub konkretnych zdarzeń przemawiających za wstrzymaniem wykonania decyzji (tak NSA w postanowieniu z 20 września 2011r., II GSK 1826/11, dostępnym w elektronicznej bazie orzeczeń sądów administracyjnych).
Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 61 § 3 i 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.