Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 10 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. L. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 21 maja 2018 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego postanawia oddalić wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
D. L. we wniesionej do Sądu skardze na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 21 maja 2018 r., nr [..],zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
Rozpoznając złożony wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) stanowi, że Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1 art. 61, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Z przywołanej regulacji wynika, że istnieją dwie alternatywne przesłanki wstrzymania przez sąd zaskarżonego aktu a są nimi: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz spowodowanie trudnych do odwrócenia skutków. Przesłanki te mogą zaistnieć łącznie lub oddzielnie. Przy czym przesłankę wyrządzenia znacznej szkody należy interpretować jako szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego tj. np. w sytuacji, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04, Legalis). Zaś trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości a powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 marca 2010 r., sygn. akt I FSK 1841/09, Legalis).
Ciężar wykazania tych przesłanek ciąży na stronie, która domaga się wstrzymania wykonania aktu. Strona ta powinna przekonać sąd o zasadności zastosowania ochrony tymczasowej a uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest uzasadnione. Twierdzenia te powinny zaś zostać poparte stosownymi dokumentami (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2004 r., sygn. akt FZ 65/04, niepubl.). Nie wystarcza więc jedynie złożenie wniosku, a nawet przytoczenie w jego uzasadnieniu okoliczności, które teoretycznie mogą pojawić się na etapie wykonywania orzeczenia (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 listopada 2006 r., sygn. akt II FZ 666/06, niepubl.). Nie wystarcza również, by okoliczności przemawiające za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji występowały w sprawie - sąd musi mieć o nich wiedzę i możliwość zweryfikowania tej wiedzy, a dostarczenie odpowiednich informacji i dokumentów w tym zakresie obciąża stronę (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 września 2011 r., sygn. akt I FZ 219/11, Lex Omega nr 948885).