Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tamara Dziełakowska po rozpoznaniu w dniu 2 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 11 maja 2010 r., Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zasiłku pielęgnacyjnego postanawia umorzyć postępowanie.
Decyzją z 11 maja 2010 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpoznaniu odwołania W. P. uchyliło decyzję organu I instancji i umorzyło postępowanie w sprawie zasiłku pielęgnacyjnego na rzecz J. P.
Na w/w decyzję wniesiono skargę do tut. Sądu. Przed jej przekazaniem Sądowi organ w ramach tzw. autokontroli tj. na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) uwzględnił skargę i decyzją z 29 czerwca 2010 r. o numerze [[...]] uchylił decyzję własną będącą przedmiotem wniesionej skargi. Wskazany przepis stanowi, że organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.
Sąd ustalił, że na decyzję autokontrolą nie wniesiono skargi do sądu administracyjnego.
W powyższych okolicznościach postępowanie ze skargi W. P. na decyzję z 11 maja 2010 r. musi podlegać umorzeniu z powodu jego bezprzedmiotowości. Wyjaśnić bowiem należy, że przedmiotem skargi nie jest sama sprawa administracyjna w której brak jest ostatecznego rozstrzygnięcia właściwego organu administracji publicznej, ale właśnie prawidłowość owego rozstrzygnięcia wydanego w następstwie przeprowadzonego przez organy obu instancji postępowania. Wskutek więc jego wyeliminowania przez organ i kontynuowania dalszego postępowania w sprawie rozpoznawanie skargi staje się bezprzedmiotowe.
Z tych względów na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.