Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Agnieszka Dusza-Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata K. D. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi L. S. na uchwałę Rady Gminy z dnia 9 września 2003 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania postanawia: przyznać adwokatowi K. D. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku kwotę 221,40 zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych czterdzieści groszy), zawierającą podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy, obejmujące sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej.
Skarżącej L. S. zostało przyznane postanowieniem referendarza sądowego z 13 stycznia 2017 r. prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczyła tym adwokatem - K. D..
W dniu 15 lutego 2017 r., z zachowaniem ustawowego terminu, wyznaczony pełnomocnik wniósł skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 21 listopada 2016 r. wraz z wnioskiem o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W odniesieniu do adwokatów powyższe zasady od dnia 2 listopada 2016 r. określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714) i od tego dnia utraciło moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r., poz. 1801). Podkreślenia wymaga, że na mocy § 22 nowego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.
Z powyższego wynika, że wniosek o przyznanie wynagrodzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej od postanowienia wydanego w dniu 21 listopada 2016 r., a więc po dniu wejścia w życie nowego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. tj. za czynność podjętą w postępowaniu w drugiej instancji (rozpoczętym w dniu wydania orzeczenia kończącego postepowanie w pierwszej instancji), należało rozpoznać na zasadach wynikających z rozporządzenia z dnia 3 października 2016 r.
W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia z dnia 3 października 2016 r. opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Jednak zgodnie z dyspozycją § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej 150% opłat określonych w rozdziałach 2-4, następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy adwokata oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.
Opłata w sprawie przed sądem administracyjnym, w sprawie, w której przedmiotem sporu nie jest należność pieniężna oraz która nie należy do właściwości Urzędu Patentowego, wynosi w pierwszej instancji - w myśl § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia - 240 zł. Zgodnie zaś z § 21 ust. 1 pkt 2 lit b) rozporządzenia opłata maksymalna za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej wynosi 50 % opłaty maksymalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie opłata wynosi zatem w postępowaniu prowadzonym w ramach drugiej instancji 75 % tej kwoty - czyli 180 zł, gdyż skarżących reprezentuje pełnomocnik wyznaczony po wydaniu orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie w pierwszej instancji.
W ocenie referendarza sądowego przedmiotowa kwota jest adekwatna do udziału pełnomocnika w postępowaniach po wzięciu pod uwagę niezbędnego nakładu pracy pełnomocnika, a także charakteru przedmiotowej sprawy (stopnia jej zawiłości).
Wskazaną powyżej opłatę należną, zgodnie z § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia, należało podwyższyć o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności (obecnie 23 %) tj. o kwotę 41,40 zł.
Z powyższych względów, referendarz sądowy działając na podstawie art. 250 § 1 i art. 258 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz cytowanych powyżej przepisów orzekł jak w sentencji postanowienia.