Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P.G. na decyzję Wojewody z dnia 27 sierpnia 2019 r., nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W dniu 4 października 2019 r. P. G.-U. złożyła w Sądzie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Wojewody z dnia 27 sierpnia 2019 r., nr [...].
Wskazaną decyzją tą Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, z dnia 23 października 2018 r., nr [..], wydaną w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z części nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków nr [...], położonej w obrębie L., gmina Ż.
Decyzja Wojewody została doręczona skarżącej w dniu 2 września 2019 r. i zawierała pouczenie o treści art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tj. o możliwości wniesienia na nią skargi do sądu w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącej rozstrzygnięcia za pośrednictwem organu, którego działanie jest przedmiotem skargi.
Termin do wniesienia skargi upływał dla skarżącej w dniu 2 października 2019 r.
Tymczasem, skarżąca skargę na decyzję Wojewody z dnia 27 sierpnia 2019 r. nadała w urzędzie pocztowym w dniu 4 października 2019 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
Uzasadniając złożony wniosek skarżąca wskazała, że nie miała możliwości wniesienia skargi w terminie do dnia 2 października 2019 r., gdyż dzień przed upływem tego terminu, tj. w dniu 1 października 2019 r., jej babcia doznała rozległego udaru mózgu i wymagał niezwłocznej hospitalizacji. W wyniku wypadku straciła władanie prawej strony ciała oraz wzrok i nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować. Babcia nadal przebywa na oddziale neurologii poudarowej Akademii Medycznej. Skarżąca, jak podkreśliła, jest zaś jedynym dorosłym członkiem rodziny, który jest w stanie opiekować się babcią, gdyż mąż babci jest schorowany, niedołężny i niezdolny do samodzielnego funkcjonowania. Skarżąca podkreśliła, że stan babci wymagał od niej nieustannej obecności w szpitalu w ciągu pierwszych trzech dób od wypadku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Złożony przez skarżącą wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie zasługuje na uwzględnienie.
Przepis art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., stanowi, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie zaś do art. 87 p.p.s.a. pismo wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1), jednakże wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (§ 3). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem o przywrócenie terminu strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).