Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Agnieszka Dusza-Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata D. C. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi Z. M. na postanowienie Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia 18 września 2012 r. nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia w sprawie odmowy zawieszenia postępowania dotyczącego ustalenia linii brzegowej rzeki postanawia: przyznać wnioskodawcy wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w wysokości 147,60 zł ( sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy ).
Postanowieniem z dnia 17 stycznia 2013 r. referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka w Gdańsku wyznaczyła na pełnomocnika skarżącego z urzędu adwokata D. C.
Wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2013 r. Sąd oddalił skargę Z. M. na powyżej opisane postanowienie oraz zasądził od Skarbu Państwa na rzecz pełnomocnika skarżącego adwokata D. C. kwotę 295,20 zł tytułem kosztów pomocy prawnej przyznanej z urzędu.
Pełnomocnik skarżącego sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wnosząc jednocześnie o zasądzenie kosztów za sporządzenie tej opinii. Wniosek zawiera oświadczenie, że koszty te nie zostały zapłacone w całości, ani w części.
Zgodnie z brzmieniem art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 461), stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W myśl § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Ponieważ w niniejszej sprawie stawka minimalna określona w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) powołanego rozporządzenia wynosi 240 zł, to należne wnioskodawcy wynagrodzenie za dokonaną czynność ze względu na to, że prowadził sprawę w pierwszej instancji przysługuje w wysokości 120 zł, co po podwyższeniu o 23% stawkę podatku od towarów i usług daje kwotę 147,60 zł.
Z tych względów referendarz sądowy, na wskazanej wyżej podstawie prawnej, orzekł jak w sentencji postanowienia.