Podkreślenia przy tym wymaga, iż instytucja uprawdopodobnienia jest dalece mniej rygorystyczna niż udowodnienie danej okoliczności. Oznacza to, iż samo wykazanie zdarzenia lub faktu, który wskazuje na prawdopodobieństwo braku winy, winno być wystarczającym dla uznania, iż zachodzą przesłanki do przywrócenia terminu, o jakim mowa w art. 86 § 1 p.p.s.a. Przepis ten nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Ocena braku winy została pozostawiona uznaniu sądu. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne.
W przedmiotowej sprawie okoliczności wskazane przez pełnomocnika strony skarżącej nie uprawdopodabniają braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Pełnomocnik podniósł bowiem, iż skarżący był przekonany, że przy składaniu skargi do Sądu obowiązują te same reguły co przy wnoszeniu odwołania od decyzji organu I instancji. Argument ten nie zasługuje na uwzględnienie z tego powodu, że w swojej decyzji SKO zawarło wyraźne i czytelne pouczenie o trybie i sposobie wniesienia skargi. Nadto nie można zgodzić się z pełnomocnikiem co do braku znajomości przez W.S. przepisów prawa. Wielokrotnie bowiem składał skargi do WSA w Gorzowie Wlkp. na rozstrzygnięcia organów administracji publicznej i czynił to w sposób przewidziany przepisami prawa, co pozwala Sądowi na uznanie, że doskonale orientuje się w przepisach postępowania zarówno administracyjnego, jak i sądowoadministracyjnego.
Wobec dokonanych ustaleń, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., Sąd postanowił jak w sentencji.