Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Jutrzenka - Trzebiatowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 stycznia 2014 r. r. sprawy ze skargi D.B. na pismo Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie udzielenia informacji postanawia: odrzucić skargę.
W dniu 9 stycznia 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. wpłynęła skarga D.B., którą zaskarżone zostało pismo Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...], którym organ odpowiadając na skargę strony dot. działań Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej wyjaśnił, iż nie jest uprawnione do rozpatrzenia tego podania, bowiem w zakresie kompetencji tego organu, stosownie do dyspozycji ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001 r. nr 79 poz. 856 ze zm.) jest rozpatrywanie środków odwoławczych, a także nadzwyczajnych środków zaskarżenia, nie jest natomiast uprawnione do pozamerytorycznego wpływania na rozstrzygnięcia organu niższego stopnia.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o odrzucenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Badanie merytorycznej zasadności skargi poprzedza analiza, czy sprawa będąca jej przedmiotem należy do właściwości sądu administracyjnego. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 określanej dalej jako u.s.a ) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym zasadą jest, że kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem.
Poddanie w przepisie art. 1 u.s.a działalności administracji publicznej kontroli sądu administracyjnego nie oznacza, że cała działalność administracji publicznej została taką kontrolą objęta. Ograniczenie jej zakresu wynika z treści art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 określanej dalej jako p.p.s.a ), który enumeratywnie wylicza formy działania administracji publicznej podlegające kontroli sądów administracyjnych.
W rozpatrywanej sprawie zasadniczym zagadnieniem wymagającym rozstrzygnięcia było to, czy zaskarżone pismo Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] stanowi jedną z prawnych form działania administracji wskazanych w art. 3 p.p.s.a., w szczególności czy akt ten mieści się w kategorii "innych aktów i czynności" w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. W tym zakresie rozważenia wymagało, czy zaskarżone pismo Kolegium, stanowiące w istocie wyjaśnienie podstawy prawnej i procedury postępowania organu. Co oczywiste nie stanowi ono decyzji administracyjnej czy też postanowienia wydanego w toku postępowania administracyjnego, egzekucji administracyjnej czy postępowania zabezpieczającego ( art. 3 § 2 pkt 1 - 3 p.p.s.a.). Nie stanowi także indywidualnej interpretacji podatkowej, o której mowa w art. § 2 pkt 4a p.p.s.a., jak również aktu, o jakim mowa w art. 3 § 2 pkt 5 - 7 p.p.s.a.
Natomiast w odniesieniu do stosowania przepisu art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., w orzecznictwie i literaturze przedmiotu przyjmuje się, że może mieć ono miejsce, gdy spełnione są następujące przesłanki: 1) akt lub czynność nie mają charakteru decyzji lub postanowienia, 2) są podejmowane w sprawach indywidualnych, skierowane do konkretnego podmiotu, 4) mają charakter publicznoprawny oraz 5) dotyczą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2008, s. 31-32; T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, A. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2009, s. 29- 31).
Ostatnia przesłanka oznacza, że musi istnieć ścisły i bezpośredni związek między działaniem lub zaniechaniem określonego działania organu administracji a możliwością realizacji uprawnienia (obowiązku) wynikającego z przepisu prawa przez podmiot niepowiązany organizacyjnie z organem wydającym dany akt lub podejmującym daną czynność (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2008, s.32). Zaskarżone pismo, jako kolejne w ramach prowadzonej ze skarżącą korespondencji, stanowi jedynie wyjaśnienie dotyczące zakresu kompetencji organu, a także wskazanie, że w konsekwencji poczynionych ustaleń, organ nie znalazł podstaw do ich zastosowania. Tym samym pismo to nie spełnia przesłanki wskazanej powyżej w pkt 5. Brak jest bowiem bezpośredniego związku między treścią pisma organu a sferą praw i obowiązków skarżącej .
Powyższa analiza skłania do wniosku, że skarga na wyżej wymienione pismo Samorządowego Kolegium Odwoławczego nie jest dopuszczalna, bowiem Wojewódzki Sąd Administracyjny nie jest właściwy do jej rozpoznania.
Stąd też na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a skarga podlega odrzuceniu.