Dnia 28 lutego 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Brzezińska po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2012 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi O.A. na decyzję Wojewody z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie zobowiązania cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej p o s t a n a w i a : 1. umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne, 2. zasądzić od Wojewody na rzecz O.A. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
O.A. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Wojewody z dnia [...] listopada 2011r. nr [...]. Zaskarżonym rozstrzygnięciem Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Komendanta Placówki Straży Granicznej z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o umorzenie postępowania podnosząc, że w wyniku analizy treści skargi, decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] organ ten uchylił własną decyzję z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] (która była przedmiotem skargi O.A.) i poprzedzającą ją decyzję Komendanta Placówki Straży Granicznej z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] oraz umorzył postępowanie organu pierwszej instancji.
Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że decyzja Wojewody z dnia [...] stycznia 2012r. została doręczona pełnomocnikowi O.A. w postępowaniu administracyjnym - M.F. dnia [...] stycznia 2012 r. Z ustaleń Sądu wynika, że strona nie wniosła na nią skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje
Postępowanie w niniejszej sprawie należało umorzyć.
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej w skrócie p.p.s.a., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie to stało się bezprzedmiotowe z przyczyn innych niż wymienione w pkt 1 i 2 wskazanego przepisu. Jedną z przyczyn bezprzedmiotowości postępowania jest uwzględnienie przez organ skargi w całości na podstawie art. 54 § 3 p.p.s.a., czyli zastosowanie przez ten organ tzw. instytucji autokontroli (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2009, s. 184, 436-437).
Decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] Wojewoda uchylił w trybie autokontroli stanowiącą przedmiot skargi O.A. własną decyzję z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Placówki Straży Granicznej z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] i umorzył postępowanie organu pierwszej instancji.
Wprawdzie jako podstawę prawną decyzji z [...] stycznia 2012 r. Wojewoda wskazał art. 154 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), jednak w wyniku analizy całości akt sprawy oraz okoliczności jej wydania należało przyjąć, iż rzeczywistą podstawę prawną wydania decyzji Wojewody z [...] stycznia 2012 r. stanowił w istocie art. 54 § 3 p.p.s.a. Świadczy o tym treść uzasadnienia tej decyzji, w której organ wskazał, że ponowne rozpatrzenie sprawy O.A. było bezpośrednim skutkiem wniesienia przez stronę skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, treść odpowiedzi na skargę, w której organ ponownie podniósł tę okoliczność, zawarte w tej odpowiedzi stanowisko procesowe Wojewody, tzn. wniosek o umorzenie postępowania sądowego, jak również fakt, iż przed wydaniem decyzji z [...] stycznia 2012 r. Wojewoda nie prowadził postępowania administracyjnego w przedmiocie zmiany swojej wcześniejszej decyzji z [...] listopada 2011 r.
Skorzystanie przez organ, którego decyzję zaskarżono, z przewidzianego w art. 54 § 3 p.p.s.a. prawa autokontroli podejmowanych aktów czyni wywołane skargą postępowanie bezprzedmiotowym z uwagi na to, że wyeliminowanie z obrotu prawnego zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji skutkuje brakiem przedmiotu postępowania przed sądem administracyjnym. To z kolei, jak już wyżej wskazano, prowadzi do umorzenia postępowania.
W świetle powyższych okoliczności, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.
Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania sądowego znajduje oparcie w treści art. 201 § 1 p.p.s.a., w myśl którego zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 p.p.s.a. Skarżący poniósł koszty sądowe w wysokości 300 zł uiszczając wpis sądowy od skargi.