Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Sędzia WSA Marek Szumilas po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2012r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D.B. na decyzję Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie zakazu wprowadzania do obrotu zwierząt postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
D.B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim skargę na decyzję Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] września 2011r. nr [...] w przedmiocie zakazu wprowadzania do obrotu zwierząt.
W skardze został zawarty wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.) - dalej "p.p.s.a." - sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z przepisu tego wynika, że sąd może wstrzymać wykonanie danego aktu administracyjnego uzależniając to od zdarzeń przyszłych, będących spodziewanym skutkiem wykonania aktu lub czynności, albo w drodze egzekucji administracyjnej albo w wyniku działań osób trzecich realizujących swoje uprawnienia lub obowiązki.
"Niebezpieczeństwo" zaistnienia "znacznej szkody" i "trudnych do odwrócenia skutków" musi wynikać z racjonalnej oceny zakresu, zasad i trybu wykonania aktu w czasie zawisłości skargi w danej sprawie sądowoadministracyjnej.
Tym samym, aby ocena Sądu nastąpiła, zainicjowana złożonym wnioskiem o wstrzymanie, strona powinna uzasadnić ten wniosek powołując się na określone okoliczności faktyczne, ewentualnie winna uprawdopodobnić możliwość ich wystąpienia działając we własnym interesie.
We wniosku zawartym w skardze brak jest jakiegokolwiek uzasadnienia, które wskazywałoby na istnienie przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Jak natomiast podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny - brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (vide postanowienie z dnia 18 maja 2004 r., sygn. akt FZ 65/04, niepubl.).
Zauważyć też należy, iż przepis art. 61 p.p.s.a. został tak skonstruowany, że ciężar wykazania, iż okoliczności w nim wskazane istotnie zaistniały, spoczywa na osobie wnioskującej o ochronę tymczasową. Wnioskodawca powinien zatem wykazać, że w sytuacji faktycznej, w jakiej się znajduje, wykonanie decyzji powodować będzie znaczną szkodę bądź trudne do odwrócenia skutki. To na skarżącym ciąży obowiązek uprawdopodobnienia ww. zagrożenia (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2006 r., sygn. akt II FZ 452/2006, LexPolonica nr 418133; postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 października 2007r., I SA/Łd 1132/2007, LexPolonica nr 1793221). Wniosek o wstrzymanie wykonania kwestionowanej decyzji winien być wnikliwie uzasadniony, zawierać argumentację popartą faktami wraz odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania objętego skargą aktu.