Przewodniczący Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach: Sędzia WSA Jacek Kuza po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu H.K. od zarządzenia Referendarza sądowego z dnia 14 października 2011 r. w sprawie ze skargi H.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego zarządza: pozostawić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych bez rozpoznania.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach zarządzeniem z dnia 14 października 2011 r. pozostawił bez rozpoznania wniosek H.K. o zwolnienie jej od uiszczenia wpisu sądowego argumentując, że skarżąca nie wykonała nałożonego przez Sąd obowiązku i nie złożyła wypełnionego urzędowego formularza PPF.
Zarządzenie to zostało doręczone skarżącej w dniu 20 października 2011 r., a w dniu 27 października 2011 r. H.K. złożyła pismo, w którym podała, że z otrzymanego przez nią pouczenia wynika, że sprzeciw przysługuje do tego samego sądu, w związku z tym pyta, czy jest to pomyłka i gdzie może złożyć sprzeciw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz.1270 ze zm.) dalej p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru. Z kolei art. 257 p.p.s.a. stanowi, że wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania.
Odnosząc się do pisma skarżącej z 27 października 2011 r., (które ze względu na jego treść dostatecznie wyrażającą intencję złożenia sprzeciwu od zarządzenia Referendarza, należało uznać za ten właśnie środek prawny) wskazać należy, że zgodnie z art. 258 § 1 p.p.s.a. czynności w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy mogą wykonywać referendarze sądowi. Do czynności tych należą m.in. wydawanie zarządzeń o pozostawieniu wniosków bez rozpoznania; wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień co do przyznania lub odmowy przyznania prawa pomocy (§ 2). Od ww. zarządzeń i postanowień, strona może wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego sprzeciw w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia zarządzenia lub postanowienia (art. 259 § 1 p.p.s.a.). W razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie przysługuje zażalenie (art. 260 p.p.s.a.).
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że skarżąca została prawidłowo pouczona, iż od zarządzenia referendarza sądowego przysługuje jej sprzeciw do sądu tj. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, natomiast od postanowienia lub zarządzenia tego Sądu skarżącej będzie przysługiwało zażalenie do Sądu wyższej instancji tj. Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Rozpoznając sprawę na nowo należy zauważyć, że skoro skarżąca nie złożyła wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu mimo prawidłowego pouczenia o konieczności jego użycia, ani w zakreślonym terminie, ani nawet po otrzymaniu zarządzenia Referendarza z dnia 14 października 2011 r., to jej wniosek należało pozostawić bez rozpoznania na podstawie art. 257 p.p.s.a.
Wskazać również należy, że wbrew sugestii zawartej w piśmie skarżącej z dnia 20 września 2011 r., nie było możliwości zaliczenia wpisu sądowego uiszczonego przez nią w postępowaniu cywilnym przed sądem rejonowym, na poczet kosztów sądowych wymaganych w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Dlatego pismo skarżącej z dnia 5 września 2011 r. zostało potraktowane jako wniosek o przyznanie prawa pomocy, gdyż pozytywne rozpatrzenie tego wniosku mogło m.in. spowodować zwolnienie od obowiązku uiszczenia wpisu sądowego w niniejszej sprawie.