Wniosek Stowarzyszenia o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Gminy w Piekoszowie w sprawie wyboru i ustalenia opłaty za wywóz odpadów komunalnych
Sentencja

Referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach Dnia 23 sierpnia 2013 r. Referendarz sądowy Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Stowarzyszenia o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Stowarzyszenia na uchwałę Rady Gminy w Piekoszowie z dnia 29 kwietnia 2013 r. nr XLII/297/2013 w sprawie wyboru i ustalenia opłaty za wywóz odpadów komunalnych postanawia: oddalić wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.

Uzasadnienie

Stowarzyszenie, złożyło urzędowy formularz PPPr wnosząc o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Gminy w Piekoszowie z dnia 29 kwietnia 2013 r. nr XLII/297/2013 w sprawie wyboru i ustalenia opłaty za wywóz odpadów komunalnych.

Ze złożonego formularza wynika, że skarżące Stowarzyszenie jest organizacją społeczną działającą na rzecz mieszkańców gminy Piekoszów. Działalność Stowarzyszenia opiera się na społecznej pracy jego członków. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie posiada rachunku bankowego ani żadnego majątku.

Zgodnie z treścią art. 245 § 3 i art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz.270), można przyznać osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, gdy wykaże ona, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Należy podkreślić, że zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie przyjmuje się, że osoba prawna lub inna jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej obowiązana jest wykazać nie tylko, że nie ma odpowiednich środków na poniesienie kosztów postępowania, ale także że nie posiada ich, chociaż podjęto wszelkie niezbędne działania zmierzające do ich pozyskania (por. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Warszawa 2010, wyd. LexisNexis, str. 568, jak też postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 stycznia 2009 r., sygn. akt II OZ 20/09 oraz z dnia 26 stycznia 2009 r., sygn. akt II OZ 28/09, opublikowane na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

W rozpatrywanej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy podlega oddaleniu. Wnosząc skargę do Sądu w ramach realizacji celów statutowych, Stowarzyszenie powinno liczyć się z koniecznością poniesienia kosztów sądowych i zgromadzić odpowiednie środki finansowe na ten cel.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855) - majątek stowarzyszenia powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz z ofiarności publicznej. Podobnie § 18 statutu Stowarzyszenia przewiduje, iż majątek Stowarzyszenia powstaje darowizn, spadków, zapisów, dotacji i ofiarności publicznej, oprocentowania rachunków bankowych i lokat, innych źródeł. Z kolei § 9 statutu Stowarzyszenia stanowi, że członkowie są zobowiązani do regularnego opłacania składek i innych świadczeń na rzecz Stowarzyszenia. Zatem strona ma możliwość uzyskania środków finansowych na prowadzenie działalności, w tym na prowadzenie procesów sądowych. Natomiast fakt, że świadomie z niej nie korzysta, tak jak w niniejszym przypadku (nie pobiera składek, nie pozyskuje darowizn, nie posiada nawet rachunku bankowego) nie może przemawiać za uprzywilejowanym traktowaniem wniosku o przyznanie prawa pomocy, z czego władze Stowarzyszenia powinny sobie zdawać sprawę. Skoro Stowarzyszenie zakładane było w określonym celu, to jego forma prawna, zakres działalności, a przede wszystkim podstawy finansowania powinny zostać tak określone, by cel ten mógł być realizowany bez przerzucania ciężaru funkcjonowania Stowarzyszenia na Państwo.

Uznano zatem, że wnioskodawca ma możliwość zdobycia środków finansowych na pokrycie wpisu sądowego od skargi wynoszącego 300 zł i innych ewentualnych kosztów sądowych, które mogą wystąpić na późniejszym etapie postępowania sądowoadministracyjnego (np. w wypadku oddalenia skargi - opłata kancelaryjna w wysokości 100 zł za sporządzenie uzasadnienia wyroku, następnie wpis od skargi kasacyjnej w wysokości 150 zł). Wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych podlega więc oddaleniu.

Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 3 i art. 246 § 2 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1