Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Detka po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S.D. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
W dniu 26 listopada 2012 r. S.D. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z 30 sierpnia 2012 r. w przedmiocie cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami. Do skargi załączył wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia podnosząc, że "w ostatnich dwóch miesiącach" chorował na serce, co uniemożliwiło mu wniesienie skargi w terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Brak winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania należytej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych i można mówić o niej tylko wówczas, gdy dopełnienie czynności w terminie stało się niemożliwe z powodu trudnej do przezwyciężenia przeszkody niezależnej od strony. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu zalicza się np. przerwy w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar. Kryterium braku winy wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przywrócenie terminu nie jest więc możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa w tym zakresie.
W niniejszej sprawie jako przyczynę uchybienia terminu skarżący wskazał okoliczność, iż chorował przez dwa miesiące poprzedzające wniesienie skargi. Do wniosku załączył co prawda zwolnienia lekarskie, jednakże pierwsze z nich obejmuje okres do dnia 26 lipca 2012 r. (data początkowa jest nieczytelna), a drugie od 27 lipca do 10 sierpnia 2012 r. Tymczasem zaskarżona decyzja SKO z [...] została mu doręczona 6 września 2012 r., a więc termin do wniesienia skargi upływał w dniu 8 października 2012 r. Nie sposób więc doszukać się związku pomiędzy zwolnieniami lekarskimi, na których skarżący przebywał, a terminem, w którym winien był wnieść skargę. Nie kwestionując zatem dolegliwości skarżącego podkreślić należy, że przedstawione dokumenty i zaświadczenia nie wskazują, aby po dniu 10 sierpnia 2012 r. istniały przeszkody do wniesienia skargi.
Na istnienie takich przeszkód nie wskazuje także oświadczenie skarżącego, że w ciągu dwóch miesięcy poprzedzających wniesienie skargi chorował "na serce". We wniosku nie wskazał bowiem stopnia uciążliwości tej choroby, a sam fakt jej istnienia nie daje podstaw do przyjęcia, że uniemożliwiała mu ona sporządzenie oraz skuteczne wniesienie skargi.
Podkreślić trzeba, że z utrwalonego orzecznictwa sądowoadministracyjnego wynika, iż sam fakt choroby, a nawet dysponowanie zwolnieniem lekarskim, nie świadczy jeszcze o braku winy w uchybieniu wiążącego stronę terminu (por. postanowienie NSA z 24 lutego 2012 r., sygn. akt II FZ 858/11, wyrok NSA z dnia
1 marca 1999 r. sygn. akt II SA 45/99 LEX nr 46785, postanowienie NSA z dnia 6 listopada 2007 r. sygn. akt II OZ 1070/07, dostępne na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Choroba strony może być uznana za okoliczność usprawiedliwiającą niezachowanie terminu, ale tylko wówczas, gdy rzeczywiście uniemożliwia podjęcie czynności procesowej. Ciężar wykazania powyższego spoczywa na stronie.
Biorąc pod uwagę obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o własne interesy, uznać należy, iż S.D. nie uprawdopodobnił, by do uchybienia terminu do wniesienia skargi doszło bez jego winy. W szczególności skarżący nie wykazał, że w okresie od 6 września 8 października 2012 r. jego stan zdrowia był na tyle ciężki, że wyłączał możliwość podejmowania czynności procesowych związanych z udziałem w postępowaniu sądowym. Samo zaś oświadczenie strony w tym zakresie nie jest wystarczające do uznania wystąpienia przesłanek uzasadniających przywrócenie terminu.
Mając to wszystko na uwadze, nie znajdując podstaw do uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.