Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego K. M. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej przyznanej z urzędu w sprawie ze skargi Stowarzyszenia "[...]" w K. na Statut Miasta T. stanowiący załącznik do uchwały Rady Miejskiej w T. z dnia [...] roku nr: [...] w przedmiocie uchwalenia statutu Gminy Miasta T. p o s t a n a w i a przyznać radcy prawnemu K. M. wykonującej zawód w Kancelarii Radców Prawnych i Adwokata "[...]" Spółka Jawna, ul. [...], K., od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie kwotę 219,60 zł (słownie: dwieście dziewiętnaście złotych, sześćdziesiąt groszy) w tym 39,60 zł podatku od towarów i usług, stanowiącą wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz 17 zł (słownie: siedemnaście złotych) tytułem niezbędnych udokumentowanych wydatków poniesionych w niniejszej sprawie.
Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia [...] kwietnia 2007 roku przyznane zostało dla skarżącego Stowarzyszenia "[...]" w K. prawo pomocy w zakresie całkowitym, obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie racy prawnego.
Na tej podstawie Okręgowa Izby Radców Prawnych w K. wyznaczyła do sprawy o sygn. II SA/Kr 1283/06 pełnomocnika w osobie radcy prawnego K. M. wykonującą zawód w Kancelarii Radców Prawnych i Adwokata "[...]" w K. przy ul. [...], której strona skarżąca w dniu [...] lipca 2007 roku udzieliła odpowiedniego pełnomocnictwa.
Pełnomocnik z urzędu sporządził i wniósł skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 stycznia 2007 roku odrzucającego skargę Stowarzyszenia "[...]" w K. na Statut Miasta T. stanowiący załącznik do uchwały Rady Miejskiej w T. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie uchwalenia statutu Gminy Miasta T. W skardze kasacyjnej radca prawny K. M. zawarła wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej według norm prawem przepisanych z uwzględnieniem wydatków poniesionych w sprawie, oświadczając jednocześnie, że koszty te nie zostały zapłacone.
Zgodnie z art. 250 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349 z późniejszymi zmianami). Stosownie do treści § 14 ust. 2 pkt 2 lit "b" w/w rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej należy się pełnomocnikowi z urzędu m. in. za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej. Wysokość stawki minimalnej w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej wynosi 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Dla postępowania sądowego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje stawka minimalna wynagrodzenia w kwocie 240 zł (§ 14 ust. 2 pkt 1 lit "c"). Biorąc pod uwagę fakt, że radca prawny K. M. została pełnomocnikiem Stowarzyszenia "[...]" w K. po wydaniu przez Sąd wyroku odrzucającego skargę, czyli po zakończeniu postępowania sądowego w pierwszej instancji, należy zastosować wyższy wskaźnik (75 %) wskazany w z § 14 ust. 2 pkt 2 lit "b" cyt. rozporządzenia (75 % z 240 zł daje kwotę 180 zł).
W myśl § 2 ust. 3 w/w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach (22 %).
Orzekając o wynagrodzeniu radcy prawnego, orzekający uwzględnił także uiszczoną przez pełnomocnika opłatę skarbową od pełnomocnictwa procesowego w kwocie 17 zł. Wskazana kwota stanowi bowiem wydatek radcy prawnego, który zalicza się do niezbędnych kosztów postępowania (S. Babiarz, B. Dauter, M. Niezgódka - Medek: Koszty postępowania w sprawach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, Wyd. Lexis Nexis, Warszawa 2007, str. 299 - 300).
Mając powyższe na uwadze przyznano wyznaczonemu pełnomocnikowi skarżącej koszty nieopłaconej pomocy prawnej na mocy art. 250 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) oraz § 14 ust. 2 pkt 2 lit "b" i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349 ze zmianami). Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zmianami).