Dnia 8 lutego 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania w sprawie ze skargi B. G. i E. C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 2 października 2017 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia zatwierdzającego ugodę w sprawie zakłócenia stosunków wodnych postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 2 października 2017 r., znak: [...]
B. G. i E. C. wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 2 października 2017 r. (znak: [...]) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia zatwierdzającego ugodę w sprawie zakłócenia stosunków wodnych.
W skardze tej skarżące zawarły wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia, podnosząc, że nie są one w stanie podołać konsekwencjom finansowym przymusowego wdrożenia ugody, gdyż koszty z tym związane sięgną kilkudziesięciu tysięcy złotych. Taka sytuacja - zdaniem skarżących - skutkowałaby wyrządzeniem im znacznej szkody finansowej. Podobnie nakład sił i zaangażowania potrzebnych do odwrócenia skutków wykonania ugody będzie znaczący, a przez to powrót do sytuacji wyjściowej trudny do zrealizowania. Skarżące zaznaczyły również, że niewiadomą pozostają także możliwości finansowe K. S., a w tej sytuacji może - w ich ocenie - okazać się, że nie będzie on w stanie pokryć kosztów prac przywracających pierwotny stan rzeczy. Ponadto zdaniem skarżących, w przedmiotowej sprawie zaistniała przesłanka w postaci "trudnych do odwrócenia skutków", gdyż wykonanie skomplikowanych urządzeń wywoła istotną i trwałą zmianę na spornych nieruchomościach, zaś ewentualny powrót do stanu poprzedniego będzie mógł nastąpić tylko po dłuższym czasie i przy zaangażowaniu znacznych sił i środków, przy zaangażowaniu fachowców i specjalnej technologii. Z tych też względów, według skarżących, realizacja ugody powinna być wstrzymana do czasu prawomocnego załatwienia sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm. - dalej: p.p.s.a.) po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Tym samym katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia został określony przez ustawodawcę w sposób wyczerpujący i alternatywny. Oznacza to, że Sąd będzie uprawniony do udzielenia stronie ochrony tymczasowej dopiero wówczas, gdy uprawdopodobni ona chociaż jedną ze wskazanych w ww. przepisie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu, z tym zastrzeżeniem, że akt ten nadaje się do wykonania i wymaga wykonania.
Przez wykonanie aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny bądź w trybie przymusowym, takiego stanu w rzeczywistości społecznej, który jest zgodny z treścią aktu. To właśnie osiągnięcie tego stanu w rzeczywistości społecznej stanowi przedmiot wykonania aktu, za który uznać należy każde zachowanie się podmiotu uprawnionego bądź zobowiązanego do jego wykonania (adresata aktu), polegające na działaniu, zaniechaniu określonego działania, znoszeniu zachowań innych podmiotów, a nawet świadczeniu w rozumieniu prawa cywilnego (zob. T. Woś, Komentarz do art. 61 p.p.s.a., uwaga 3, w: H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, T. Woś (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis 2012). Tym samym niewątpliwie nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania i w związku z tym nie każdy wymaga wykonania.
Tym samym biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Sądu, zaskarżone postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 2 października 2017 r. (znak: [...]) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia zatwierdzającego ugodę w sprawie zakłócenia stosunków wodnych, nie nadaje się ze swej istoty do wykonania i nie wymaga wykonania. Należy w tym miejscu podkreślić, że nie wywołuje ono skutków materialnoprawnych, a w związku z tym w stosunku do niego, nie można mówić o potencjalnym niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zauważyć bowiem należy, że odmowa stwierdzenia nieważności konkretnego orzeczenia nie oddziałuje na rozstrzygnięcie, którego stwierdzenia nieważności domagały się skarżące. Orzeczenie to pozostaje bowiem nadal w obrocie prawnym i wywołuje skutek (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2014 r., sygn. akt II OZ 471/14, LEX nr 1467735). Dlatego też z uwagi na charakter zaskarżonego postanowienia brak uzasadnienia dla wstrzymania jego wykonania.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.