Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku pełnomocnika W.N. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w dniu 23 kwietnia 2015 r. w sprawie ze skargi W.N. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 18 grudnia 2014 r. znak: [...] w przedmiocie nałożenia grzywny celem przymuszenia postanawia odmówić przywrócenia terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 19 marca 2015 r. odrzucił skargę W.N. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 18 grudnia 2014 r. znak: [...] . W uzasadnieniu Sąd wskazał, że zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9 lutego 2015 r. wezwano pełnomocnika W.N. do uzupełnienia w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi braków skargi poprzez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącego przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi. Odpis tego zarządzenia został doręczony pełnomocnikowi skarżącego 2 marca 2015 r. W zakreślonym terminie nie złożono stosownego pełnomocnictwa, zaś w dniu 10 marca 2015 r. radca prawny A.K. poinformował, że pełnomocnictwo do reprezentowania W.N. zostało przedłożone do akt sprawy o sygn. I SA/Kr 106/15 i I SA/Kr 107/15.
Odpis postanowienia o odrzuceniu skargi został doręczony pełnomocnikowi skarżącego 26 marca 2015 r. Pełnomocnik w dniu 2 kwietnia 2015 r. złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia pełnomocnictwa. W uzasadnieniu wniosku podano, że brak nadesłania pełnomocnictwa w zakreślonym przez Sąd terminie spowodowany został tym, że W.N , pomimo otrzymania stosownego pouczenia od swojego pełnomocnika, nie dostarczył dokumentu pełnomocnictwa, który mocodawca dostarczył dopiero po licznych ponagleniach ze strony pełnomocnika.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 87 § 1 i 2 ppsa wniosek o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a w piśmie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W ocenie Sądu pełnomocnik skarżącej uprawdopodobnił, że wniosek o przywrócenie terminu został złożony w terminie określonym w art. 87 § 1 ppsa, lecz we wniosku tym nie uprawdopodobniono, że uchybienie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi nastąpiło bez winy strony.
Podkreślić należy, że "Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wówczas, gdy strona w sposób przekonujący uprawdopodobni brak swojej winy. Z brakiem winy mamy natomiast do czynienia tylko w przypadku zaistnienia niezależnych od strony, która uchybiła terminowi i niemożliwych do przezwyciężenia okoliczności, z powodu których doszło do przekroczenia wyznaczonego przepisami prawa terminu. Okolicznościami takimi mogą być na przykład nagła choroba lub błędne pouczenie sądu" (tak NSA w postanowieniu z dnia 11 kwietnia 2008 r. sygn. akt I OZ 246/08). Ponadto zgodnie z utrwalonym orzecznictwem "Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku." (tak NSA w wyroku z dnia 28 czerwca 2007 r. sygn. akt II OSK 479/07 - powołane orzeczenia dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń i Informacji o Sprawach pod adresem www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
W ocenie Sądu z treści samego wniosku o przywrócenie terminu wynika, że uchybienie terminu do przedłożenia pełnomocnictwa nastąpiło z winy skarżącego. Skoro bowiem pełnomocnik W.N. poinformował go o konieczności dostarczenia dokumentu pełnomocnictwa, a skarżący, pomimo zapewnień ze swojej strony, nie przekazał pełnomocnikowi wymaganego dokumentu, to oczywistym jest, że skarżącemu można przypisać winę w uchybieniu terminu. Brak dostarczenia przez skarżącego, który był świadomy ciążącego na nim obowiązku, dokumentów potrzebnych do uzupełnienia braków formalnych skargi, niewątpliwie może być uznany za brak wykazania należytej staranności.
W związku z powyższym Sąd uznał, że nie został uprawdopodobniony brak winy w uchybieniu terminu i orzekł jak w sentencji na podstawie art. 86 § 1 oraz art. 87 § 2 ppsa.