Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Monika Rudzka po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. G. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego lub adwokata w sprawie skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] września 2009 r. Nr: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania p o s t a n a w i a I) zwolnić skarżącą od kosztów sądowych; I) ustanowić dla strony skarżącej radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowa Izby Radców Prawnych w K.
W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego w wysokości 100 zł od skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] września 2009 r. Nr: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania skarżąca Z. G. złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Wniosek o przyznanie prawa pomocy nie został złożony w przewidzianej prawem formie, wobec tego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w wykonaniu zarządzenia Sędziego z dnia 18 marca 2010 roku, przesłał skarżącej formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy "PPF" celem jego wypełnienia i odesłania do tut. Sądu w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W zakreślonym terminie skarżąca przesłała wypełniony formularz "PPF". Z oświadczenia zawartego we wniosku wynika, iż skarżąca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. W skład jej majątku wchodzi część domu po zmarłym mężu o powierzchni około 20 m-. Jedynym źródłem dochodu skarżącej jest emerytura w wysokości 661,86 zł. Nie dysponuje ona oszczędnościami, jak również przedmiotami wartościowymi. Uzasadniając wniosek o przyznanie prawa pomocy skarżąca podniosła argumenty odnoszące się do złożonej skargi. Dodała, iż jej dzieci i rodzina nie mają możliwości udzielenia pomocy skarżącej.
Mając powyższe na uwadze, zważono, co następuje:
Instytucja przyznania prawa pomocy, zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami) przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym), lub gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym). W niniejszej sprawie skarżąca domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. Użyte w art. 246 ustawy sformułowanie "gdy osoba wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W ocenie orzekającego skarżąca uwiarygodniła w sposób wystarczający i skuteczny, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Skarżąca nie należy do osób majętnych. Z przedłożonego oświadczenia wynika, że jedynym składnikiem jej majątku jest cześć domu po zmarłym mężu wielkości około 20 m-. Źródłem utrzymania skarżącej jest świadczenie emerytalne w wysokości 661,86 zł. Uzyskiwane w miesiącu środki finansowe wystarczają zatem jedynie na pokrycie podstawowych potrzeb życiowych. Skarżąca nie posiada przy tym żadnych oszczędności, ani przedmiotów wartościowych, które mogłyby zostać spieniężone celem pokrycia kosztów sądowych. Nie może liczyć na pomoc dzieci, ani rodziny w finansowaniu kosztów zainicjowanego postępowania.
Biorąc powyższe pod uwagę uznano, że w przedmiotowej sprawie zachodzą ustawowe przesłanki do przyznania skarżącej prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w całości i ustanowienie na jej rzecz pełnomocnika z urzędu. Ze względu na fakt, że we wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżąca wystąpiła o ustanowienie radcy prawnego lub adwokata wybór pozostawiając uznaniu orzekającego postanowiono przyznać skarżącej radcę prawnego.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 245 § 2, art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).