Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w przedmiocie stwierdzenia, że zażalenie jest nieuzasadnione
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Pasternak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 maja 2008 r. sprawy ze skargi J. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], [...] w przedmiocie stwierdzenia, że zażalenie jest nieuzasadnione postanawia skargę odrzucić

Uzasadnienie

Skarżący J. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], w którym Kolegium stwierdziło, że zażalenie skarżącego na niezałatwienie w terminie przez Burmistrza Miasta i Gminy sprawy o usunięcie słupa energetycznego usytuowanego na działce nr [...] położonej w N. jest nieuzasadnione. Skarżący zarzucił, że Burmistrz nie odpisuje na jego pisma w ustawowym terminie i nie udziela wyczerpujących odpowiedzi na zadane przez niego pytania.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o odrzucenie skargi, podnosząc, że wystąpienie skarżącego do Burmistrza Miasta i Gminy o usunięcie słupa energetycznego nie należy do kategorii spraw załatwianych w drodze decyzji administracyjnej przez organ administracji publicznej, a zatem skarga do sądu administracyjnego na postanowienie z dnia z dnia [...] jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.

Sąd zważył, co następuje:

Sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego i w związku z tym skarga podlega odrzuceniu.

W przedmiotowej sprawie skarżący domaga się usunięcia słupa energetycznego usytuowanego na działce, której jest właścicielem. Żądanie skarżącego dotyczy ochrony własności i w zasadzie odpowiada roszczeniu, które może być dochodzone wyłącznie na drodze cywilnej. Dlatego też niniejsza sprawa nie jest indywidualną sprawą załatwianą w drodze decyzji administracyjnej. Mając na uwadze treść art. 37 kpa stwierdzić należy, że w razie negatywnego załatwienia zażalenia na bezczynność organu, stanowisko organu wyższego stopnia wyrażone w formie postanowienia powinno się ograniczyć wyłącznie do kwestii niezasadności zażalenia i to niezależnie od przyczyny takiego załatwienia - w tym także z powodu uznania, że sprawa ma charakter cywilny lub nie podlega załatwieniu w drodze decyzji administracyjnej. Instytucja zażalenia na bezczynność organu stanowi szczególny środek prawny mający za zadanie wyłącznie zwalczanie bezczynności organu administracji poprzez otwarcie drogi do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na tę bezczynność, a postępowanie prowadzone na skutek

Sygn. akt II SA/Kr 317/08 wniesienia zażalenia nie ma cech samodzielnego postępowania administracyjnego. Stanowisko organu wyższego stopnia nie kończy postępowania w sprawie jak również nie może rozstrzygać sprawy co do jej istoty. Rozstrzygnięcie oparte na przepisie art. 37 kpa nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego, co wynika z jego wyżej przytoczonych cech jak i z treści art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.).

W związku z powyższym Sąd uznał skargę za niedopuszczalną i odrzucił ją na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1