Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: RWSA Renata Ranicka po rozpoznaniu w dniu 9 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Towarzystwa Mieszkańców [...] o zwolnienie od kosztów i ustanowienie radcy prawnego w sprawie skargi na uchwałę Rady Miasta Krakowa dnia 27 lutego 2013 r. Nr LXVIII/978/13 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego p o s t a n a w i a oddalić wniosek Towarzystwa Mieszkańców [...] o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego
Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynął wniosek Towarzystwa Mieszkańców [...] o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu. We wniosku wskazano, iż Towarzystwo nie prowadzi działalności gospodarczej a jedynie opiniotwórczą. Nie dysponuje żadnymi środkami pieniężnymi. Nie posiada majątku ani środków pieniężnych zgromadzonych na koncie bankowym. Zgodnie z regulaminem Towarzystwo uzyskuje środki na swoją działalność ze składek członkowskich ( pkt 9).
W piśmie z dnia 13 września 2013 r. uzupełniającym wniosek, Prezes Towarzystwa oświadczył, iż brak jest uchwały o wysokości składek członkowskich przeznaczonych na działalność stowarzyszenia. Ponadto potwierdził on, że stowarzyszenia nie dysponuje żadnymi środkami pieniężnymi. Przedstawił także listę członków stowarzyszenia.
Mając na uwadze powyższe zważono, co następuje :
Przyznanie osobie prawnej, a także innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej prawa pomocy, w zakresie całkowitym lub częściowym zgodnie z art. 246 § 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153, poz. 1270 ), następuje w określonych przypadkach. W zakresie całkowitym, gdy podmiot wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania. W zakresie częściowym natomiast, gdy wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania.
W ocenie orzekającego Towarzystwo Mieszkańców [...] nie wykazało, iż spełnia przesłanki określone w art. 246 § 2 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, od których zależy przyznanie podmiotowi prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Towarzystwo, jak wynika z akt sprawy, jest organizacją wpisaną do ewidencji stowarzyszeń zwykłych. Zgodnie z treścią art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie zwykłe uzyskuje środki pieniężne na swoja działalność ze składek członkowskich. Z treści tego przepisu wynika, że składki członkowskie są wyłącznym źródłem dochodów stowarzyszenia zwykłego. Osoby zakładające takie stowarzyszenie, winny mieć na uwadze taką okoliczność, i wziąć pod uwagę własną sytuację finansową, i podjąć decyzję czy ta sytuację pozwala na prowadzenie tego rodzaju działalności.
Stowarzyszenie będąc świadome, że jego działalność opiera się na pracy społecznej członków oraz na fakcie, że utrzymuje się wyłącznie ze składek członkowskich powinno zadbać, aby ich wpłaty odbywały się regularnie, oraz w takiej wysokości, która zapewni prawidłowe jego funkcjonowanie, umożliwiające podejmowanie działań zgodnych z regulaminem. Tymczasem jak wynika z oświadczenia złożonego przez Prezesa Towarzystwa uchwała o wysokości składek w ogóle nie został podjęta.
W takiej sytuacji przerzucenie ciężaru funkcjonowania Stowarzyszenia na Państwo, np. zwolnienie od kosztów sądowych czy ustanowienie pełnomocnika z urzędu, rodzi ten skutek, że faktycznie działalność Stowarzyszenia staje się finansowania ze środków publicznych, a to prowadzi do zaprzeczenia zasady, że Stowarzyszenie prowadzi działalność w oparciu o własny majątek. Konstytucja RP przewiduje prawo obywateli do zrzeszania się m in. w Stowarzyszenia, jednakże nie gwarantuje wszystkim stowarzyszeniom prawa do finansowania ich działalności przez Państwo ( postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2006 r. sygn. akt II OZ 1433/06 niepubl.).
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 243 § 1, art. 245 § 1 i 3, art. 246 § 2 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ).