Dnia 29 czerwca 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. i M. małżonków B. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi A. i M. małżonków B. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki postanawia: 1. odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, 2. zwrócić na rzecz skarżących A. i M. małżonków B. solidarnie kwotę 500 (pięćset) złotych, uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi, zaksięgowaną w dniu [...] r. pod poz. [...]. B.C.
W dniu 8 lutego 2010 r. M.B. i A.B. zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki.
Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału skarżący zostali wezwani solidarnie do usunięcia braków formalnych skargi, poprzez nadesłanie 1 egzemplarza odpisu skargi poświadczonego za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanego oraz do uiszczenia wpisu sądowego od skargi - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Z uwagi na to, że termin do uzupełnienia braków skargi upłynął bezskutecznie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2010 r. odrzucił skargę M. i A. małżonków B. Odpis wspomnianego orzeczenia wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o środkach jego zaskarżenia skarżący otrzymali w dniu 26 kwietnia 2010 r.
W dniu 29 kwietnia 2010 r. M. i A. małżonkowie B. uiścili wpis sądowy od skargi i wnieśli o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, tłumacząc, że z powodu nieznajomości przepisów obowiązującego prawa uiścili opłatę sądową tylko w jednej sprawie.
W dniu 31 maja 2010 r. skarżący w związku z wezwaniem Sądu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przywrócenie terminu, złożyli podpisany przez każdego ze skarżących odpis skargi oraz odpis wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przesłanki przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej zostały uregulowane przez ustawodawcę w art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej w skrócie "p.p.s.a.".
Zgodnie z tym artykułem, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. We wniosku zaś powinna uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, jeżeli uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego (art. 86 § 2). Wymienione przesłanki winny być spełnione łącznie.
Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając brak winy należy przyjąć obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy zalicza się na przykład: przerwę w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar itd.
Sąd oceniając wniosek skarżących pod kątem poczynionych wyżej uwag stwierdził, że podniesione przez nich okoliczności nie mogą stanowić podstaw do przywrócenia terminu do uzupełnienia braków skargi. Przede wszystkim, godzi się zauważyć, iż nieznajomość przepisów obowiązującego prawa nie jest okolicznością uzasadniającą brak winy strony w uchybieniu terminu do dokonania czynności procesowej i takie też stanowisko w tej kwestii prezentuje judykatura sądowa.
W postanowieniu z dnia 27 lutego 2008 r. sygn. akt II OZ 149/08 Naczelny Sąd Administracyjny (Lex nr 535058) stwierdził, że za chybiony należy uznać argument, iż osoba nieposiadająca fachowej wiedzy prawniczej i występująca bez profesjonalnego pełnomocnika nie ponosi odpowiedzialności w uchybieniu terminu do dokonania czynności procesowej w przypadku gdy w sposób prawidłowy została w tym zakresie pouczona przez sąd.
Dodać również trzeba, że jeśli skarżący mieli wątpliwości, co do konieczności uiszczenia wpisu sądowego w niniejszej sprawie, to nic nie stało na przeszkodzie, by zwrócili się do Sądu o wyjaśnienie tej kwestii. W przekonaniu Sądu skarżący niewątpliwie dopuścili się niedbalstwa w prowadzeniu swoich spraw i nie wykazali, że przyczyną uchybienia terminu były okoliczności od nich niezależne bądź też niemożliwe do przezwyciężenia.
Z tych powodów Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. O zwrocie wpisu sądowego od skargi Sąd rozstrzygnął w trybie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
B.C.