Dnia 21 lutego 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Agnieszka Grośińska po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2019 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku J. S. o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od decyzji kasatoryjnej Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: odmówić przywrócenia terminu. B.A.
J. S. wniósł do sądu administracyjnego sprzeciw od decyzji kasatoryjnej Wojewody [...] z [...] nr [...], w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.
Jednocześnie w treści sprzeciwu skarżący zawarł wniosek o przywrócenie terminu do jego wniesienia podnosząc, że uchybienie terminu nastąpiło z uwagi na okres przedświąteczny i utrudnienia z korespondencją w tym okresie, a także z powodu choroby inspektor prowadzącej sprawę w Urzędzie Miasta Ł. i związanej z tym faktem niemożliwością zapoznania się z aktami sprawy pozostałymi w tym organie oraz sprawdzenia, czy wszystkie egzemplarze projektu są jednobrzmiące i czy nie ma braków w dokumentacji, na które powołuje się Wojewoda [...].
W odpowiedzi na sprzeciw Wojewoda [...] podtrzymał stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i w związku z tym wniósł o oddalenie sprzeciwu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 64c § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) - w skrócie: "p.p.s.a." - sprzeciw od decyzji wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia skarżącemu decyzji. Natomiast stosownie do art. 85 p.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Z kolei w myśl art. 86 § 1 p.p.s.a. stanowi, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu musi jednak spełniać warunki formalne określone w art. 87 § 1 - § 4 w zw. z art. 64b § 1 p.p.s.a., a zatem po pierwsze pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu składa się w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Po drugie we wniosku tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Po trzecie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu wnosi się za pośrednictwem organu, którego decyzja kasatoryjna jest przedmiotem zaskarżenia. Po czwarte równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności procesowej uzależnione jest od kryterium braku winy, zatem strona, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym musi wykazać dołożenie szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Zajęcie stanowiska odmiennego, uwzględniającego subiektywny miernik staranności, wprowadziłoby do stosunków procesowych element niepewności (por. postanowienie NSA z dnia 15 grudnia 2010r., sygn. akt II GZ 223/10 - dostępne w CBOSA).
W ocenie sądu okoliczności powołane przez skarżącego nie usprawiedliwiają złożenia sprzeciwu po ustawowym terminie. Przede wszystkim wskazać jednak należy, że skoro pełnomocnik skarżącego w postępowaniu administracyjnym odebrał zaskarżoną decyzję w dniu 7 grudnia 2018 r., to zgodnie z art. 64c § 1 p.p.s.a. ostatni dzień terminu do wniesienia sprzeciwu przypadał na dzień 21 grudnia 2018 r. Istotne jest również to, że zaskarżona decyzja zawierała pouczenie o sposobie i terminie wniesienia sprzeciwu do sądu administracyjnego. Natomiast sprzeciw został nadany pocztą 22 grudnia 2018 r., a więc z uchybieniem ustawowego terminu. Należy również domniemywać, że to właśnie w tym dniu ustały przyczyny, które w ocenie skarżącego uniemożliwiały mu zachowanie terminu do wniesienia sprzeciwu.