Dnia 6 października 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek po rozpoznaniu w dniu 6 października 2010 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. P. - K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 marca 2009 roku o odrzuceniu skargi na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] roku, Nr [...] w przedmiocie realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej p o s t a n a w i a: -odrzucić skargę o wznowienie postępowania. K.O.
W dniu 16 lipca 2010 roku K. P. - K. skierowała do Sądu pismo, którego treść nie była sprecyzowana. Pismo zatytułowane było "Prośba".
Wobec powyższego zarządzeniem Przewodniczącego strona została wezwana do udzielenia odpowiedzi czy to pismo należy traktować jako skargę o wznowienie postępowania. Jeżeli pismo to ma stanowić skargę o wznowienie postępowania, Sąd wezwał jego autorkę do wskazania podstaw prawnych wznowienie, w terminie 7 dni. W piśmie Sąd zawarł jednocześnie informację, iż w razie braku odpowiedzi pismo zostanie potraktowane jako skarga o wznowienie postępowania. Zarządzenie zostało doręczone stronie w dniu 29 lipca 2010 roku.
Z uwagi na brak odpowiedzi skarżącej na powyższe zarządzenie, zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 7 września 2010 roku pismo strony z dnia 16 lipca 2010 roku zostało potraktowane jako skarga o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 marca 2009 roku o odrzuceniu skargi na postanowienie Wojewody Łódzkiego z dnia 22 września 2008 roku w przedmiocie realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o wznowienie postępowania, jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu.
Na wstępie Sąd pragnie przede wszystkim zwrócić uwagę, że treść pisma z dnia 16 lipca 2010 roku nie jest jasna, a co za tym idzie powstały wątpliwości co do jego właściwej kwalifikacji prawnej. W stanie faktycznym sprawy autorka pisma została wezwana do wskazania jaką intencję wyraziła w owym piśmie pod rygorem uznania, że pismo to stanowi skargę o wznowienie postępowania. Z racji bezskutecznego upływu terminu na wypowiedzenie się przez stronę, mocą zarządzenia pismo to zakwalifikowano jako skargę o wznowienie postępowania.
Zgodnie z treścią art. 270 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w przypadkach przewidzianych w dziale niniejszym można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem. Skarga o wznowienie postępowania jest dopuszczalna, o ile zaistnieją ustawowe podstawy wznowienia postępowania określone w art. 271-273 wyżej wymienionej ustawy.
Można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności:
1) jeżeli w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona albo jeżeli orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się orzeczenia nie mogła domagać się wyłączenia;
2) jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się orzeczenia niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe.
Na mocy art. 272 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą na podstawie którego zostało wydane orzeczenie.