Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Czaja po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. i H. małżonków M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [..] r., znak: [...], w przedmiocie opłaty adiacenckiej - w zakresie wniosku E. i H. małżonków M. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
E. i H. małżonkowie M. w dniu 5 września 2016 r. (data nadania) złożyli skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., znak: [...], w przedmiocie opłaty adiacenckiej. Jednocześnie skarżący wnieśli o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie uzasadniając jednak tego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Wniosek skarżących o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie jest zasadny.
W myśl art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.; dalej jako: "P.p.s.a."), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu. Sąd może jednak na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 P.p.s.a.).
Instytucja wstrzymania wykonania aktu organu administracyjnego zapewnia stronie ochronę jej praw, a zatem to na niej spoczywa obowiązek wykazania, że wykonanie przez organ aktu może spowodować znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki. Uzasadnienie wniosku powinno się odnosić do konkretnych okoliczności świadczących, że w odniesieniu do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania aktu wydanego w granicach sprawy jest zasadne.
W orzecznictwie sądowym oraz w doktrynie przesłankę wyrządzenia znacznej szkody należy interpretować jako szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie miałaby znaczenia dla skarżącego, lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. Natomiast za trudne do odwrócenia skutki uznaje się takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (M. Jagielska, A. Wiktorowska, P. Wajda, w: R. Hauser, M. Wierzbowski (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2013, s. 364 i n. wraz z powołanym orzecznictwem).
Z akt administracyjnych sprawy wynika, że zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji zobowiązującą współwłaścicieli nieruchomości stanowiącej działkę nr [...] położonej przy ul. L. w Z., do uiszczenia opłaty adiacenckiej w łącznej wysokości 1 311,50 zł, w tym - stosownie do udziałów w nieruchomości - skarżących E. i H. małżonków M. zobowiązano do uiszczenia opłaty w wysokości 655,75 zł, zaś odrębnie skarżącą E. M.- do uiszczenia opłaty w wysokości 109,29 zł.
Skarżący nie wykazali w żaden sposób, że w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki określone w powołanym art. 61 § 3 P.p.s.a., uzasadniające uwzględnienie ich wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek ten nie zawiera bowiem odrębnego od skargi uzasadnienia. Zauważyć zaś należy, że na etapie rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu, Sąd nie ma możliwości dokonania oceny zgodności z prawem tego rozstrzygnięcia ani innych aktów wydanych w toku postępowania przed organami administracji.
Niezależnie od tego podkreślić należy, że niewątpliwie opłata adiacencką, do której uiszczenia zobowiązano skarżących zaskarżoną decyzją, może być zwrócona stronie, wskutek wyeliminowania z obrotu prawnego tej decyzji. Oczywiste jest więc, że nie ma podstaw do przyjęcia, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje nieodwracalne skutki, skoro w razie uwzględnienia skargi przez Sąd uiszczona kwota podlegać będzie zwrotowi na rzecz skarżących. Również z uwagi na wysokość ustalonej przez organ opłaty nie sposób stwierdzić, że jej uiszczenie mogłoby doprowadzić do wyrządzenia skarżącym szkody znacznych rozmiarów.
Ubocznie wskazać trzeba, że rozstrzygnięcie niniejszym postanowieniem o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji nie wyłącza możliwości udzielenia stronie skarżącej ochrony tymczasowej na dalszym etapie postępowania sądowego. Przepis art. 152 § 1 P.p.s.a. stanowi bowiem, że w razie uwzględnienia skargi zaskarżony akt nie wywołuje skutków prawnych do chwili uprawomocnienia się wyroku, chyba że sąd postanowi inaczej.
Z tych względów, wobec niespełnienia warunków z art. 61 § 3 P.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, jak w postanowieniu.