Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. B. o przyznanie kosztów z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji dotyczącej specjalnego zasiłku celowego p o s t a n a w i a przyznać radcy prawnemu P. B. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 226,10 (dwieście dwadzieścia sześć 10/100) złotych, na którą składa się wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w kwocie 219,60 (dwieście dziewiętnaście 60/100) złotych, w tym tytułem należnego podatku od towarów i usług kwota 39,60 (trzydzieści dziewięć 60/100) złotych oraz kwota 6,50 (sześć 50/100) złotych podlegająca zwrotowi tytułem niezbędnych udokumentowanych wydatków.
Radca prawny P. B. wyznaczony przez Radę Okręgowej Izby Radców Prawnych w L. pełnomocnikiem z urzędu skarżącego wniósł o przyznanie kosztów z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu według norm prawem przypisanych. Wniosek powyższy zawiera oświadczenie, że koszty te nie zostało zapłacone w całości ani w części. Wykonując wezwanie wnioskodawca oświadczył, że opinia została skarżącemu przesłana na potwierdzenie czego dołączył potwierdzoną za zgodność z oryginałem kserokopię potwierdzenie nadania na adres skarżącego opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Referendarz sądowy stwierdził, że:
Stosownie do unormowania art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Aktem normatywnym określającym zasady przyznawania wynagrodzenia za czynności podejmowane przez radcę prawnego jest rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) zwane dalej "rozporządzeniem".
Paragraf 15 pkt 1 i 2 rozporządzenia stanowi, że koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę za czynności radców prawnych przed organami wymiaru sprawiedliwości w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 i 4 (pkt 1) oraz niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego (pkt 2).
Zgodnie z unormowaniem §14 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia stawka minimalna opłaty za czynności radcy prawnego wynosi w postępowaniu przed sądem administracyjnym drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1 tego paragrafu, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Biorąc pod uwagę przedmiot skargi, która zainicjowała niniejsze postępowanie sądowoadministracyjne, treść §14 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia zgodnie, z którym wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 75% stawki minimalnej określonej w §14 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia, jeżeli opinię sporządził radca prawny, który nie prowadził sprawy przed sądem pierwszej instancji jak i to, że wnioskodawca nie prowadził sprawy skarżącego w toku pierwszoinstancyjnego postępowania sądowoadministracyjnego oraz, iż to on w toku postępowania w drugiej instancji sporządził opinię stwierdzić należy, że wynagrodzenie, które wnioskodawca powinien otrzymać za sporządzenie opinii wynosić będzie 75% stawki minimalnej określonej w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia. Stawka minimalna, o której stanowi § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia wynosi 240 złotych. Tak, więc wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosić będzie 75% z kwoty 240 złotych powiększone stosowanie do unormowania § 2 ust. 3 rozporządzenia o stawkę należnego podatek od towarów i usług wynoszącą dla tej usługi 22% (art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Wynagrodzenie to wynosić więc będzie łącznie z należnym podatkiem od towarów i usług 219,60 złotych.
Na zasadzie § 15 pkt 2 rozporządzenia tytułem niezbędnych, udokumentowanych wydatków podlega zwrotowi wnioskodawcy kwota 6,50 złotych stanowiąca koszt przesłania skarżącemu, jak wynika z oświadczenia wnioskodawcy z dnia 6 sierpnia 2010 r., opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Mając na względzie powyższe, działając na podstawie art. 250 i art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a. oraz § 15 pkt 1 i 2 rozporządzenia i § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia należało postanowić jak na wstępie.