Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2014r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., znak: [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego - w zakresie wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie w przedmiocie przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
R. K. wniósł skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...]., znak: [...] utrzymującą w mocy decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej [...] z dnia [...]., Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu nienależnie pobranych świadczeń w okresie od 1 listopada 2005r. do 30 września 2009r. w wysokości [...] zł.
Następnie złożył wniosek o przyznanie mu prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
W formularzu wniosku PPF wskazał, że samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe i utrzymuje się wyłącznie z zasiłku chorobowego w wysokości [...] zł. Jest osobą schorowaną (cierpi na przepuklinę kręgosłupa i depresję), od listopada 2011r. przebywa na zwolnieniu lekarskim.
Sąd zważył, co następuje:
Wniosek nie może być uwzględniony, gdyż postępowanie w przedmiocie przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych podlega umorzeniu.
Zgodnie bowiem z art. 239 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012r., poz.270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej.
Niniejsza sprawa dotyczy świadczeń z funduszu alimentacyjnego, a więc w świetle powołanego przepisu - skarżący jest ustawowo zwolniony z obowiązku ponoszenia wszystkich kosztów sądowych na każdym etapie postępowania sądowego. Jego żądanie o przyznanie prawa pomocy w tym zakresie jest zatem bezprzedmiotowe, dlatego na podstawie art. 161 §1 pkt 3 w zw. z art. 63 P.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji.