Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia podania o wznowienie postępowania w sprawie zasiłku stałego p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie.
W dniu 9 kwietnia 2018 r. wpłynęła do Sądu skarga J. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...], w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia podania o wznowienie postępowania w sprawie zasiłku stałego. Następnie w dniu 27 kwietnia 2018 r. wpłynęło do Sądu pismo skarżącej, w którym oświadczyła, że cofa skargę wniesioną w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) dalej: "p.p.s.a.", skarżący może cofnąć skargę i sąd jest tą czynnością związany. Jednakże sąd uzna cofnięcie za niedopuszczalne, jeżeli zmierzałoby ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W myśl zaś art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie nie zachodzą okoliczności wskazujące na to, że cofnięcie skargi zmierza do obejścia prawa lub spowoduje utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Dlatego też - stosownie do powołanego art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. - postępowanie należało umorzyć.
Z tych względów Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.