Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska po rozpoznaniu w dniu 12 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. i P. K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 grudnia 2009 r. sygn. akt II SA/Lu 556/09 p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
W dniu 21 stycznia 2010 r. M. K. i P. K. wnieśli do Sądu skargę o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 grudnia 2009 r. sygn. akt II SA/Lu 556/09.
Następnie w odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu skarżący wnieśli o zwolnienie ich z obowiązku ponoszenia kosztów postępowania sądowego.
Prawomocnymi zarządzeniami z dnia 14 czerwca 2010 r. orzeczono pozostawienie wniosków skarżących o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Następnie zarządzeniem z dnia 17 września 2010 r. skarżący ponownie zostali wezwani do solidarnego uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 200 zł, w terminie siedmiu dni od daty otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie to zostało doręczone skarżącym w dniu 24 września 2010 r. Mimo upływu zakreślonego terminu skarżący nie wpłacili żądanej kwoty.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 220 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 127 ze zm.) - powoływanej dalej jako: "ustawa", sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W przypadku wniesienia skargi, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby w terminie tygodniowym od doręczenia mu wezwania uiścił należną opłatę, pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, a jeśli pismem tym jest skarga, pod rygorem jej odrzucenia (art. 220 § 3 ustawy).
W niniejszej sprawie skarżący w dniu 24 września 2010 r. zostali wezwani do solidarnego uiszczenia wpisu od skargi, jednakże wpisu tego nie uiścili w wyznaczonym, siedmiodniowym terminie, który upłynął z dniem 1 października 2010 r. Należy przy tym podkreślić, że wezwanie Sądu zawierało szczegółowe pouczenie, co do terminu wypełnienia obowiązku nałożonego na stronę oraz co do skutków jego niedochowania.
Ponieważ skarga nie została opłacona, Sąd na podstawie art. 220 § 3 ustawy, orzekł jak w sentencji.