Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA F. Frączkiewicz, , , po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia zażalenia na bezczynność Wójta Gminy w sprawie niewłaściwego korzystania z koryta rzeki przez właściciela nieruchomości sąsiedniej p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
W przypadku bezczynności organu na tę bezczynność stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do organu wyższego w myśl art. 37 par. 1 kpa. Wniesienie tego zażalenia przez stronę uzasadnia dopuszczalność tej skargi do Sądu na bezczynność organu pozostającego w bezczynności (w tym wypadku organu I-szej instancji) w myśl art. 52 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270), a możliwość wniesienia takiej skargi wynika z art. 3 par. 2 pkt. 8 powołanej ustawy.
Natomiast w przypadku nie uwzględnienia zażalenia na bezczynność organu przez organ wyższy wydanym postanowieniem na postanowienie to nie przysługuje skarga sądowa w świetle art. 3 par. 2 pkt. 2 powołanej ustawy dlatego, że nie kończy ono w sprawie postępowania, ani nie rozstrzyga jej co do istoty. Dlatego skarga wniesiona na zaskarżone postanowienie jest niedopuszczalna i przez to w myśl art. 58 par. 1 pkt. 6 powołanej ustawy podlega odrzuceniu. Dodać jeszcze należy, że postanowienie wydane w związku z zażaleniem przewidzianym art. 37 par. 1 kpa nie jest związane merytorycznie z rozpoznaniem istoty sprawy a przez to nie służy na nie skarga.