Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P.M. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego H.M. na decyzję Prezydenta Miasta z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie prawa do świadczenia alimentacyjnego postanawia odrzucić skargę. WSA/pos.1- sentencja postanowienia
Decyzją z dnia "[...]", działająca z upoważnienia Prezydenta Miasta Naczelnik Wydziału Świadczeń Rodzinnych Urzędu Miasta orzekła o nie przyznaniu świadczenia z funduszu alimentacyjnego dla P.M. w okresie od 1 października 2010 r. do 30 września 2011 r.
Na skutek wniesionego odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia "[...]" Nr Rep. "[...]", działając w trybie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2009 r. Nr 1, poz.7, ze zm.), utrzymało w mocy decyzję wydaną przez organ I instancji. Wyjaśniono, iż podstawą dla odmowy przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego jest okoliczność przekroczenia dochodu rodziny w przeliczeniu na osobę, gdyż dopuszczalne kryterium dochodowe wynosi 725 zł, zaś dochód rodziny strony wyniósł 726,30 zł.
W dniu 16 listopada 2010 r. H.M. wniosła, za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego, pismo w którym odwołuje się od "decyzji z Urzędu Miasta - Wydział Świadczeń Rodzinnych w sprawie odmowy alimentów z funduszu alimentacyjnego nr decyzji "[...]" na córkę P.". Podniosła, że jest samotną matką wychowującą córkę, która uczęszcza do Technikum "[...]". Wyjaśniła, iż z zatrudnienia otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 1000 zł, co po uregulowaniu stałych opłat za mieszkanie nie pozwala na przeżycie w godziwych warunkach. Wskazała, że w 2009 r. jej zarobki przekroczyły jedynie o 1,30 zł na osobę, gdyż pracowała w nadgodzinach oraz w dni wolne od pracy aby zabezpieczyć potrzeby związane ze szkołą córki.
Zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału II Sądu z dnia 3 grudnia 2010 r. skarżąca została wezwana, w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego pisma, do sprecyzowania, czy przedmiotem jego skargi jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" Rep. "[...]", czy też decyzja Prezydenta Miasta z dnia "[...]" Nr "[...]".
Zarządzenie to skarżąca odebrała osobiście w dniu 7 grudnia 2010r. i przesłała do Sądu dwie decyzje: z dnia "[...]" Nr "[...]" oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" Rep. "[...]".
Wobec powyższego zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału II Sądu z dnia 13 grudnia 2010 r. H.M. wezwano ponownie do jednoznacznego wskazania, w terminie 7 dni od otrzymania wezwania pod rygorem odrzucenia skargi, czy skarży ona decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" Rep. "[...]", czy też decyzję Prezydenta Miasta z dnia "[...]" Nr "[...]", czy też ewentualnie obie te decyzje.
Zarządzenie to skarżąca odebrał osobiście w dniu 17 grudnia 2010 r. i w piśmie złożonym do Sądu w dniu 21 grudnia 2010 r. wyjaśniła, że przedmiotem jej skargi jest decyzja organu I instancji - Naczelnika Wydziału Świadczeń Rodzinnych działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta z dnia "[...]" Nr "[...]".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Podnieść jednak należy, iż kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty administracyjne, enumeratywnie wymienione w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) zwanej dalej: ustawą ppsa. -. między innymi na decyzje administracyjne.