Sprawa ze skargi F. W. o wznowienie postępowania zakończonego wydaniem postanowienia WSA w Olsztynie w przedmiocie odmowy przyznania prawa pomocy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2015r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F. W. o wznowienie postępowania zakończonego wydaniem postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 czerwca 2014r., sygn. akt II SA/Ol 293/14 na skutek sprzeciwu F. W. od postanowienia referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie z dnia 3 grudnia 2014r. sygn. akt II SA/Ol 1139/12 w przedmiocie odmowy przyznania prawa pomocy postanawia przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

Inne orzeczenia o symbolu:
6181 Zajęcie nieruchomości i wejście na nieruchomość, w tym pod autostradę
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/4

F. W. wniósł do tut. Sądu skargę o wznowienie postępowania zakończonego wydaniem prawomocnego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 czerwca 2014r. (sygn. akt II SA/Ol 293/14) o odrzuceniu skargi.

W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi skarżący wniósł o zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Podał, że jedynymi źródłami utrzymania jego rodziny są jego renta i emerytura jego żony. Świadczenia te - w części zajęte i zaniżone - uniemożliwiają zaciągnięcie kredytu lub chwilówki, zaś obowiązkowe opłaty nie pozwalają na poczynienie jakichkolwiek oszczędności. Wskazał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i synem. Podał, że posiada dom o powierzchni 160 m2, nieruchomość rolną o powierzchni 0,47 ha oraz obiekt szklarniowy o powierzchni 600 m2 nieczynny od 1990r. Skarżący wyjaśnił, że uzyskuje dochód z tytułu renty w wysokości 480,32 zł, jego małżonka otrzymuje emeryturę w wysokości 1.138,29 zł, a syn jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Do wniosku załączył kopie pism Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w S. z dnia "[...]" dotyczących wymagalnej należności w łącznej kwocie 8.632,74 zł oraz kopię pisma Dyrektora Izby Skarbowej w O. odnoszącego się do prowadzonego wobec skarżącego i jego żony postępowania egzekucyjnego.

Postanowieniem z dnia 3 grudnia 2014r. (sygn. akt II SA/Ol 1139/14) wydanym przez referendarza sądowego odmówiono przyznania F. W. prawa pomocy. W uzasadnieniu podano, że skarżący posiada możliwości zdobycia środków na sfinansowanie kosztów postępowania dzięki ustaleniu na rzecz jego i jego żony odszkodowania, którego wysokość przekracza wysokość kosztów postępowania. zarówno w sprawie niniejszej, jak i w sprawie o sygn. akt II SA/Ol 1215/14. Podano, że z urzędu znany jest fakt, iż zaskarżoną w tej sprawie decyzją ustalono na rzecz małżonków odszkodowanie w kwocie 9.661zł, zobowiązując do jego zapłaty w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Doręczenie tej decyzji nastąpiło w dniu 9 października 2014r., a zatem zapłata odszkodowania stała się wymagalna. Wskazano, że małżonkowie są uprawnieni do odbioru odszkodowania również, gdy domagają się uznania, iż nie zaspokaja ono całkowicie ich roszczenia. Podniesiono przy tym, że wprawdzie skarżący powołał się na swoje liczne zobowiązania, lecz z treści pisma Dyrektora Izby Skarbowej w O. wynika, iż egzekwowane są one z zajętych świadczeń emerytalno-rentowych skarżącego i jego żony. Ponadto skarżący nie przedłożył żadnego dokumentu, z którego wynikałoby, że przedmiotowa należność jest nadal wymagalna oraz wskazującego jej aktualną wysokość. W związku z tym uznano, że załączenie do wniosku przedmiotowych dokumentów nie może wpłynąć na zmianę oceny możliwości płatniczych skarżącego w niniejszej sprawie.

W złożonym sprzeciwie od powyższego postanowienia F. W. stwierdził, że referendarz sądowy nie dokonał subsumcji tez zawartych w uzasadnionym wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz nie potrafił odczytać koronnych materiałów dowodowych naczelnika urzędu skarbowego, który wykazał zasadność złożonego wniosku. Wobec powyższego zdaniem skarżącego referendarz działał świadomie na niekorzyść skarżącego, który udowodnił, że wznowienie sprawy jest konieczne i uzasadnione oraz że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania. Zarzucił także niewłaściwe rozpatrywanie spraw przez tut. Sąd.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6181 Zajęcie nieruchomości i wejście na nieruchomość, w tym pod autostradę
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda