Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego "[...]" z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie wymiany prawa jazdy postanawia odmówić sporządzenia uzasadnienia. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Wyrokiem z dnia 3 czerwca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę B.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego "[...]" z dnia "[...]", w przedmiocie wymiany prawa jazdy.
W dniu 5 czerwca 2008 r. S.K. wniosła o doręczenie jej powyższego wyroku wraz z uzasadnieniem.
Zarządzeniem z dnia 6 czerwca 2008 r. wnioskodawczyni została poinformowana, że powinowaci nie mogą być pełnomocnikami w sprawach przed sądami administracyjnymi.
W odpowiedzi S.K. podała, że nie otrzymała pisma Sądu z dnia 27 marca 2008 r. ani informacji i powyższe nie było również wiadome skarżącej. Podniosła, że przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dopuszczają możliwość, aby pełnomocnikiem była również osoba niespokrewniona ze stroną. Opłacone pełnomocnictwo znajduje się w aktach administracyjnych sprawy. Wnioskodawczyni oceniła, że udzielenie jej informacji o zasadach zastępstwa procesowego w postępowaniu przed sądem administracyjnym po ogłoszeniu wyroku jest sprzeczne z prawem i zdrowym rozsądkiem. Wywiodła, że Sąd nie informując i nie pouczając skarżącej o jej prawach, łamie prawo.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, zważył co następuje:
Stosownie do art. 141 § 2 zd. pierwsze ustawy z dnia 30 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., dalej jako p.p.s.a.) w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia odpisu sentencji wyroku.
Z powyższego wynika, że żądanie sporządzenia i doręczenia uzasadnienia wyroku oddalającego skargę jest skutecznie tylko, jeżeli pochodzi od strony lub jej pełnomocnika. W myśl bowiem art. 34 p.p.s.a. strona może działać przed sądem osobiście lub przez pełnomocników.
Wyjaśnić należy, że pełnomocnikiem strony może być adwokat lub radca prawny, a ponadto inny skarżący lub uczestnik postępowania, jak również rodzice, małżonek, rodzeństwo lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia, a także inne osoby, jeżeli przewidują to przepisy szczególne. Powyższe wynika wprost z art. 35 § 1 p.p.s.a.
Wnioskodawczyni nie jest profesjonalnym pełnomocnikiem, stroną ani uczestnikiem postępowania sądowego. Ponadto łączy ją ze skarżącą stosunek powinowactwa, a nie inne więzy rodzinne, o których mowa w art. 35 § 1 p.p.s.a. W tych okolicznościach faktycznych bezspornie nie może ona skutecznie zastępować skarżącej w toku postępowania sądowoadministracyjnego.
Natomiast w postępowaniu przed organami administracji publicznej, gdzie kwestie reprezentacji strony są odmiennie uregulowane, wnioskodawczyni mogła i była pełnomocnikiem B.K. Zgodnie bowiem z art. 33 § 1 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.), pełnomocnikiem strony może być osoba fizyczna posiadająca zdolność do czynności prawnych, o ile złoży do akt oryginał pełnomocnictwa lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa.
Niezgodny z prawdą jest zarzut, iż wnioskodawczyni nie otrzymała pisma (wezwania) Sądu z dnia 27 marca 2008 r., w którym pouczono ja o treści art. 35 § 1 p.p.s.a., skoro w aktach sprawy znajduje się zwrotne potwierdzenie odbioru tego pisma podpisane przez wnioskodawczynię. Ponadto na zawarte w powyższym piśmie wezwanie do usunięcia braków skargi poprzez wskazanie stopnia pokrewieństwa, udzieliła w terminie odpowiedzi.
O treści przepisów regulujących m.in. kwestę pełnomocnictwa przed sądami administracyjnymi została pouczona również skarżąca w wezwaniu z dnia 8 kwietnia 2008 r.
Nie znajdują zatem potwierdzenia w faktach zarzuty zawarte w rozpoznawanym wniosku. Sąd nie jest uprawniony ani zobowiązany do sprawdzania, czy adresaci przesyłek zapoznali się z ich treścią.
Wobec powyższego należy stwierdzić, iż wnioskodawczyni nie może być potraktowana jako pełnomocnik legitymujący się prawidłowym umocowaniem do występowania przed sądem administracyjnym, a tym samym do skutecznego złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia zapadłego w sprawie wyroku.
W tych okolicznościach, na podstawie art. 141 § 3 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.