Dnia 6 kwietnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Alicja Jaszczak - Sikora po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2010 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie zasiłku rodzinnego wraz z dodatkiem do zasiłku rodzinnego postanawia: umorzyć postępowanie WSA/post.1 - sentencja postanowienia
J. F. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", którą to organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję organu I instancji w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku rodzinnego i dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem M. F. w okresie korzystania z urlopu wychowawczego. W uzasadnieniu skargi skarżąca podniosła, iż organy orzekające w sprawie błędnie ustaliły dochód na osobę w rodzinie, nie uwzględniając utraconego dochodu w związku z uzyskaniem przez skarżącą uprawnienia do urlopu wychowawczego.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o umorzenie postępowania z powołaniem się na fakt, że uwzględniając skargę w całości, w dniu "[...]" wydało kolejną decyzję, którą rozstrzygnęło o uchyleniu zaskarżonej decyzji i utrzymanej nią w mocy decyzji organu I instancji oraz orzekło o przyznaniu skarżącej zasiłku rodzinnego i dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego na okres od "[...]" do "[...]".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U Nr 153, poz.1270 ze zmianami),powoływanej dalej jako p.p.s.a., organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości, uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.
W rozpoznawanej sprawie, na skutek wniesienia skargi, organ II instancji skorzystał z uprawnienia, danego mu przez cytowany przepis art. 54 § 3 p.p.s.a. i wydał decyzję, którą uchylił swoją poprzednią decyzję, utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji oraz orzekł o przyznaniu stronie wnioskowanych świadczeń rodzinnych. Wobec tego z obrotu prawnego usunięta została zaskarżona decyzja i poprzedzająca ją decyzja organu I instancji, a skarga w niniejszej sprawie stała się bezprzedmiotowa. Z bezprzedmiotowością postępowania sądowoadministracyjnego mamy bowiem do czynienia wówczas, gdy w toku postępowania, a przed wydaniem wyroku przestanie istnieć przedmiot zaskarżenia. W orzecznictwie i piśmiennictwie przyjmuje się, że taka sytuacja zaistnieje w szczególności w rezultacie skorzystania przez organ, którego decyzja została zaskarżona, z uprawnień autokontrolnych przewidzianych w art. 54 § 3 p.p.s.a. (Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz pod red. T. Wosia, Warszawa 2005, s. 495 oraz niepublikowany wyrok NSA z 25.10.2005r., II OSK 85/05).
W myśl art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe. Skoro zatem organ odwoławczy zweryfikował swoje stanowisko i w całości uwzględnił skargę w trybie art. 54 § 3 p.p.s.a., to obecnie bezprzedmiotowe jest postępowanie sądowe wywołane skargą na decyzję będącą przedmiotem zaskarżenia. Decyzja ta bowiem przestała funkcjonować w obrocie prawnym.
Wobec tego należało orzec jak w sentencji postanowienia.