Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 25 września 2009r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy Nowe Miasto Lubawskie na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 2 lipca 2009r. Nr PN.0911-242/09 w przedmiocie wydzierżawienia w trybie bezprzetargowym nieruchomości postanawia odrzucić skargę. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 2 lipca 2009r. Nr PN.0911-242/09 Wojewoda Warmińsko-Mazurski stwierdził nieważność uchwały Nr XLIII/216/09 Rady Miejskiej w Nowym Mieście Lubawskim z dnia 26 maja 2009r. w sprawie wydzierżawienia na okres 10 lat w trybie bezprzetargowym nieruchomości zabudowanej położonej w Nowym Mieście Lubawskim przy ul. Jagiellońskiej, stanowiącej własność Gminy Miasto Nowe Miasto Lubawskie. Jak wynika z adnotacji na potwierdzeniu odbioru przesyłki zawierającej rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody, skierowanej do Przewodniczącego Rady Miejskiej w Nowym Mieście Lubawskim oraz Burmistrza Miasta Nowe Miasto Lubawskie, korespondencję odebrał pracownik Urzędu Miejskiego w Nowym Mieście Lubawskim w dniu 6 lipca 2009r.
Na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze radca prawny D.Sz., działający w imieniu Gminy Nowe Miasto Lubawskie, wniósł skargę za pośrednictwem Wojewody do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie w dniu 6 sierpnia 2009r. (data nadania skargi w Urzędzie Pocztowym w B.).
W odpowiedzi na skargę pełnomocnik Wojewody Warmińsko-Mazurskiego, radca prawny D.K., wniosła o jej oddalenie oraz zasądzenie od skarżącego na rzecz Wojewody kosztów postępowania według norm przepisanych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje.
Sąd z urzędu bada spełnienie wymogów formalnych związanych z wniesieniem skargi w celu stwierdzenia jej dopuszczalności. Podstawową przesłanką dopuszczalności skargi jest wniesienie jej w terminie.
Zgodnie z art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej: ustawą ppsa., skargę do sądu administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie, za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Stosownie zaś do art. 58 § 1 pkt 2 ustawy ppsa. sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia. Termin do wniesienia skargi jest terminem ustawowym, procesowym i prekluzyjnym.
Jak wynika z przekazanych Sądowi akt administracyjnych tej sprawy skarżone rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Warmińsko-Mazurskiego zostało doręczone stronie skarżącej w dniu 6 lipca 2009r. (zwrotne potwierdzenie odbioru). Zatem ustawowy termin do wniesienia skargi upłynął w dniu 5 sierpnia 2009r. Wskazać należy, że Wojewoda w skarżonym rozstrzygnięciu nadzorczym w sposób prawidłowy pouczył o terminie i sposobie wniesienia skargi.
Ponieważ przesyłkę zawierającą skargę na to rozstrzygnięcie nadano w Urzędzie Pocztowym w B. w dniu 6 sierpnia 2009r. należy uznać, że skarga Gminy Nowe Miasto Lubawskie została wniesiona jeden dzień po upływie ustawowego terminu do jej złożenia.
Ponieważ pełnomocnik skarżącej nie wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 w związku z art. 58 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, odrzucił skargę Gminy Nowe Miasto Lubawskie jako wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia.
Dodatkowo, wobec zawartego w odpowiedzi na skargę wniosku radcy prawnego organu o zasądzenie na rzecz Wojewody kosztów postępowania według norm przepisanych, warto wyjaśnić, że stosownie do przepisów działu V ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, regulującego kwestię kosztów postępowania, koszty postępowania zasądza się jedynie w razie uwzględnienia skargi i tylko na rzecz skarżącego (art. 200 i 209 ustawy ppsa.). Nie jest zatem możliwe zasądzenie na rzecz organu kosztów postępowania od strony skarżącej, z zastrzeżeniem art. 203 i art. 204, które dotyczą skargi kasacyjnej.