Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Ewa Janowska - spr. po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. Z. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 29 listopada 2016 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie wstrzymania realizacji wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 14 lutego 2017 r., sygn. akt II SA/Op 43/17, wydanym w trybie uproszczonym, Sąd oddalił skargę K. Z. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 29 listopada 2016 r., nr [...]. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem sporządzonym na piśmie został doręczony skarżącej K. Z. w dniu 20 marca 2017 r., co dokumentuje zwrotne pocztowe potwierdzenie odbioru przesyłki (k-40 akt sądowych).
Pismem z dnia 23 marca 2017 r., nadanym przesyłką pocztową w dniu 24 marca 2017 r. (data stempla) K. Z. wniosła o uchylenie zapadłego w sprawie wyroku, wskazując na nieprawidłowości postępowania w sprawie wstrzymania realizacji wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Z treści pisma skarżącej z dnia 23 marca 2017 r. wynika, że odnosi się ono do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 14 lutego 2017 r. oddalającego jej skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 29 listopada 2016 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie wstrzymania realizacji wypłaty świadczenia pielęgnacyjnego. Skarżąca zakwestionowała w nim ustalenia zawarte w uzasadnieniu wyroku. Ponadto, opisane pismo zostało złożone w otwartym terminie do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie. W tych okolicznościach Sąd uznał, że pismo skarżącej z dnia 23 marca 2017 r., w którym wyraża ona niezadowolenie z rozstrzygnięcia sprawy, dokonanego zarówno przez organ administracji publicznej, jak i tut. Sąd, należy potraktować jako skargę kasacyjną strony, a taka skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 173 § 1 P.p.s.a., od wyroku wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skargę tę może wnieść zarówno strona, jak i prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka, po doręczeniu im odpisu orzeczenia z uzasadnieniem (art. 173 § 2 P.p.s.a.).
Możliwość osobistego wniesienia skargi kasacyjnej przez stronę postępowania została jednak ograniczona brzmieniem art. 175 § 1 P.p.s.a. Przepis ten wprowadza tzw. przymus adwokacko-radcowski, co oznacza, że podmiotami uprawnionymi do sporządzania skargi kasacyjnej są adwokat i radca prawny, a także - po myśli § 2 art. 175 P.p.s.a. - inne wskazane ustawą osoby, czyli sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem. Omawianego przymusu adwokacko-radcowskiego nie stosuje się także gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Z kolei, z mocy § 3 art. 175 P.p.s.a., skarga kasacyjna może być sporządzona przez doradcę podatkowego - w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami, jak również przez rzecznika patentowego - w sprawach własności przemysłowej.
W treści skargi kasacyjnej z dnia 23 marca 2017 r. skarżąca nie wskazała, aby należała do określonego w przytoczonym powyżej przepisie kręgu podmiotów. Nie wynika to również z akt administracyjnych i sądowych sprawy. W tym miejscu odnotować należy trafne stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, wedle którego skarga kasacyjna podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna z powodu wniesienia jej z naruszeniem art. 175 P.p.s.a., bez wzywania do usunięcia braków (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2004 r., FSK 3/04, dostępne: System Informacji Prawnej LEX nr 83280).
W świetle powyższego stwierdzić przyjdzie, że w rozpoznawanej sprawie sporządzenie skargi kasacyjnej osobiście przez skarżącą skutkować musiało uznaniem tej skargi za niedopuszczalną, a w konsekwencji podlegającą odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 178 P.p.s.a., zgodnie z którym wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, orzeczono jak w sentencji.