Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu w dniu 13 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia K. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 28 lipca 2016 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia odrzucić zażalenie. /-/ Jakub Zieliński
Postanowieniem z dnia 28 lipca 2016 r. tutejszy Sąd odrzucił skargę kasacyjną K. K. od wyroku z dnia 25 maja 2016 r., którym tutejszy Sąd [u]chylił decyzję opisaną bliżej w rubrum niniejszego postanowienia
Orzeczenie [t]o zostało doręczone skarżącemu w dniu 16 sierpnia 2016 r. wraz z pouczeniem o możliwości wniesienia zażalenia oraz wymogów formalnych, jakim powinno ono odpowiadać (k. 60, 62).
Skarżący w terminie wniósł osobiście sporządzone (zredagowane i podpisane) zażalenie od powyższego postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej, tytułując to pismo procesowe jako "Odwołanie od postanowienia z dnia 25-7-16 II SA/Po 227/18" (k.64).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 - dalej: P.p.s.a.) zażalenie którego przedmiotem jest postanowienie odrzucające skargę kasacyjną, winno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Zgodnie natomiast z utrwalonym stanowiskiem judykatury, sporządzenie osobiście przez stronę zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej stanowi brak, którego nie można usunąć (tak np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 czerwca 2008 r. sygn. akt I OZ 359/08, LEX nr 793883, dostępny w Internecie pod adres: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Skarżący został prawidłowo pouczony zarówno o sposobie i terminie wniesienia zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną, jak również o konieczności sporządzenia takiego zażalenia przez profesjonalnego pełnomocnika, pod rygorem odrzucenia zażalenia. Nadto Sąd pouczył skarżącego, w piśmie przewodnim doręczonym skarżącemu wraz z odpisem postanowienia z dnia 28 lipca 2016 r.[,] o możliwości wystąpienia o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego.
W niniejszej sprawie skarżący osobiście sporządził i wniósł zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej, co nie spełniało powyższego wymogu, mimo że został o nim pouczony przy doręczeniu odpisu zaskarżonego postanowienia. Z akt sprawy nie wynika zaś, aby skarżący był podmiotem, o którym mowa w art. 194 § 4 lub art. 175 § 2 lub 3 P.p.s.a. (wyjątki od przywołanej zasady dotyczą enumeratywnie wymienionych kategorii podmiotów posiadających specjalistyczną wiedzę prawniczą z racji wykonywanego zawodu lub pełnionej funkcji), co uprawniałoby go do sporządzenia zażalenia osobiście.
Wobec powyższego zażalenie skarżącego, który nie wykazał, że jest podmiotem uprawnionym do samodzielnego sporządzenia tego środka odwoławczego obwarowanego tzw. przymusem adwokacko-radcowskim, Sąd uznał za obarczoną brakiem nieusuwalnym, który stanowi podstawę do odrzucenia zażalenia.
W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.
/-/ Jakub Zieliński