Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 listopada 2014 r. sprawy ze skargi S. M. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego P. z dnia [...] 2014r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie zwolnienia ze służby postanawia zwrócić skarżącemu nienależnie uiszczoną opłatę kancelaryjną w kwocie 100 zł (słownie: stu złotych). /-/ Jakub Zieliński
Wyrokiem z dnia 29 października 2014 r. sygn. akt II SA/Po 961/14 tutejszy Sąd oddalił skargę S. M. na powyżej opisaną decyzję Wielkopolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji wydaną w przedmiocie zwolnienia ze służby.
Pełnomocnik skarżącego w dniu 3 listopada 2014 r. wniósł o doręczenie odpisu wyżej wskazanego wyroku wraz uzasadnieniem, uiszczając jednocześnie opłatę kancelaryjną od wniosku w kwocie 100 zł (k. 35 akt sądowych ).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm. - dalej: "P.p.s.a.") w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia odpisu sentencji wyroku. Uzasadnienie wyroku sporządza się w terminie czternastu dni od dnia zgłoszenia wniosku. Z kolei zgodnie z art. 234 § 2 P.p.s.a. opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, doręczonego na skutek żądania zgłoszonego w terminie siedmiodniowym od ogłoszenia orzeczenia, pobiera się przy zgłoszeniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i jego doręczenie. Jeżeli opłata nie została uiszczona, przewodniczący zarządzi ściągnięcie jej od strony, która złożyła wniosek. Przepisów art. 220 nie stosuje się.
W niniejszej sprawie okoliczność, o jakiej mowa w art. 141 § 2 P.p.s.a. wprawdzie zaistniała, jednakże strona nie była zobowiązana do uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 234 § 2 P.p.s.a., ze względu na zwolnienie ustawowe zawarte w art. 239 pkt 1 lit. d P.p.s.a., bowiem zaskarżone rozstrzygnięcie organu dotyczące zwolnienia ze służby w Policji niewątpliwie zostało wydane w sprawie ze stosunku służbowego.
Wobec powyższego, kwota 100 zł wpłacona na rachunek Sądu tytułem opłaty kancelaryjnej od wniosku była nienależna i jako taka podlega na podstawie art. 225 P.p.s.a. z urzędu zwrotowi na koszt strony.
W tym stanie rzeczy Sąd orzekł, jak w sentencji.
/-/ Jakub Zieliński