Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Partyka po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. H. i J. H. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z ich skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] lutego 2009 r., nr [...] w przedmiocie wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków - p o s t a n a w i a - odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
II SA/Rz 1043/10
U Z A S A D N I E N I E
Skarżący T. H. i J. H. dwoma odrębnie złożonymi wnioskami PPF zwrócili się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (dalej WSA) o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym polegającym na zwolnieniu od kosztów sądowych.
Postanowieniem z dnia 30 grudnia 2010 r., sygn. akt II SA/Rz 1043/10 wydanym przez referendarza sądowego WSA w Rzeszowie odmówiono skarżącym przyznania prawa pomocy w powyższym zakresie.
Od tego postanowienia w dniu 12 stycznia 2011 r. (data nadania w Urzędzie Pocztowym w D.) skarżący wnieśli sprzeciw domagając się zmiany postanowienia wydanego przez referendarza sądowego i zwolnienie z wpisu sadowego w 1/2 części (tj. 100 zł) od wniesionej skargi, alternatywnie o uchylenie objętego sprzeciwem postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.
W uzasadnieniu skarżący podnieśli, że na wezwanie Sądu do uiszczenia solidarnie wpisu sadowego od wniesionej skargi w kwocie 200 zł, uiścili oni kwotę 100 zł, prosząc o zwolnienie z pozostałej części tego wpisu tj. 100 zł. Skarżący nie zgodzili się ze stanowiskiem referendarza sądowego prezentowanym w postanowieniu objętym sprzeciwem, zarzucając, że jest ono wadliwe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności Sąd wyjaśnia skarżącym, że zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej jako P.p.s.a.) w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, postanowienie przeciwko któremu został on wniesiony traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. W związku z tym żądanie skarżących zawarte w sprzeciwie o uchylenie postanowienia wydanego przez referendarza sądowego i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania jawi się jako bezzasadne.
Zarzut skarżących o nie rozpoznaniu ich wniosku o zwolnienie w 1/2 części od wpisu sądowego od skargi jest również bezzasadny. Wyjaśnić należy, że Sąd rozpoznaje wnioski stron o prawo pomocy w oparciu o złożone przez nie oświadczenia na wymaganych formularzach PPF.
Wprawdzie skarżący w odpowiedzi na wezwanie Sądu do uiszczenia solidarnie wpisu, pismem z dnia 11 listopada 2010 r. (k. 615 akt sądowych) wnieśli o zwolnienie ich od wpisu w całości lub "jeżeli nie jest to możliwe zwolnienie w całości, to w istotnej części", jednakże w złożonych kolejno przez nich formularzach PPF domagali się już tylko zwolnienia od kosztów sądowych. W takim też zakresie wnioski skarżących o prawo pomocy zostały rozpatrzone przez referendarza sądowego.
Zwrócić należy uwagę, że odmowa przyznania prawa pomocy w całości obejmuje także odmowę zwolnienia od 1/2 części opłaty sądowej.
Stosownie do art. 245 § 1, § 2 i 3 P.p.s.a. oraz art. 246 § 1 P.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane osobie fizycznej w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie zastępcy procesowego m.in. adwokata, radcy prawnego (art. 245 § 2 P.p.s.a.), gdy osoba wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Natomiast w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków, albo od opłat sądowych i wydatków lub tylko ustanowienie zastępcy prawnego, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.