Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: SNSA Maria Piórkowska po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. W. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2012 r., Nr [...] w przedmiocie uznania świadczenia rodzinnego za nienależnie pobrane - postanawia - odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Decyzją z dnia [...] listopada 2012 r., Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] października 2012 r., Nr [...] ustalającą, że A. W. pobrała nienależnie świadczenia rodzinne za okres od 1 czerwca 2008 r. do 31 marca 2011 r. w łącznej kwocie 7 670,00 zł.
Powyższa decyzja została doręczona A. W. w dniu 26 listopada 2012 r. (dowód doręczenia - k. 9 akt administracyjnych II instancji).
Decyzja zawierała pouczenie o możliwości jej zaskarżenia, poprzez wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie na wyżej wymienioną decyzję złożyła A. W. w dniu 4 stycznia 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym - k. 8 akt sądowych sprawy).
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, jako złożonej po upływie terminu do jej wniesienia.
W dniu 6 lutego 2013 r. został przesłany stronie skarżącej odpis odpowiedzi na skargę. Przesyłka ta została odebrana przez W. J. ("dorosłego domownika) w dniu 11 lutego 2013 r. (k. 12).
Następnie w dniu 15 lutego 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) A. W. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Wskazała, że zaskarżona decyzja została doręczona do miejsca jej zamieszkania i odebrana przez siostrę W. J., która na stałe od kilkunastu lat przebywa w USA, do kraju przyjechała w odwiedziny. Skarżąca podała, że W. J. nie jest domownikiem, a korespondencję przekazała jej dopiero w dniu 7 grudnia 2012 r. Nie poinformowała jej, że korespondencja ta została doręczona kilka dni wcześniej. Zdaniem A. W., z uwagi na powagę sprawy niemożliwym jest by mogła dopuścić się jakiegokolwiek zaniedbania. Cały czas pozostawała w usprawiedliwionym przekonaniu, że przesyłka, zawierająca decyzję, została jej doręczona w dniu 7 grudnia 2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Kwestię przywrócenia terminu reguluje art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.). Zgodnie z treścią powyższych przepisów do uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek: uchybienie terminowi, brak winy w niniejszym uchybieniu, ujemne skutki spowodowane uchybieniem, złożenie wniosku o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, prawidłowe dokonanie samej czynności. Przesłanki te muszą zostać spełnione łącznie, a brak którejkolwiek z nich czyni wniosek bezzasadnym.
W niniejszej sprawie strona wnioskująca zachowała siedmiodniowy termin do złożenia wniosku (liczony od dnia 11 lutego 2013 r., kiedy z odpowiedzi na skargę dowiedziała się o uchybieniu terminu, wniosek złożony został 15 lutego 2013 r.) i dokonała czynności, której terminowi wcześniej uchybiła (tj. przedłożyła skargę), nie uprawdopodobniła natomiast braku winy w niedochowaniu terminu.