Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconej zaliczki alimentacyjnej.
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2018 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. G. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 25 stycznia 2017 r. sygn. akt II SA/Rz 899/16 oddalającym skargę K. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconej zaliczki alimentacyjnej. - postanawia - cofnąć prawo pomocy obejmujące ustanowienie adwokata, przyznane skarżącemu postanowieniem referendarza sądowego z dnia 19 lipca 2016 r., sygn. akt II SA/Rz 899/16.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 19 lipca 2016 r. sygn. akt II SA/Rz 899/16 referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie przyznał K. G. - w sprawie z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconej zaliczki alimentacyjnej - prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.

Okręgowa Rada Adwokacka w [...] w piśmie z dnia 29 lipca 2016 r. znak: [...] wyznaczyła jako pełnomocnika strony adwokata B. G.

W związku z wnioskiem K. G. o zmianę wymienionego pełnomocnika, w piśmie z dnia 1 czerwca 2017 r. znak: [...], Okręgowa Rada Adwokacka (ORA) w [...] dokonała zmiany wyznaczonego uprzednio pełnomocnika i wyznaczyła w tym charakterze adwokat D. P.

Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2017 r. Sąd oddalił skargę K. G. w sprawie ze skargi na wymienioną decyzję SKO.

W dniu 4 grudnia 2017 r. K. G. wystąpił do tut. Sądu ze skargą o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wskazanym wyżej orzeczeniem. Skarżący dołączył do niej wniosek o cofnięcie przyznanej mu pomocy prawnej z uwagi na nieprawidłowe działania wyznaczonego dla niego w ramach prawa pomocy adwokata - B. G.

W dniu 29 marca 2018 r. referendarz sądowy wystosował do skarżącego pismo, w którym poinformował go, iż zgodnie z uchwałą składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 grudnia 2010 r. II GPS 2/10 (publ.: http://orzeczenia.nsa.gov.pl), prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości lub ustanowienia adwokata (radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego) przyznane stronie w sprawie ze skargi, na podstawie art. 244 i art. 245 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej: "P.p.s.a."), obejmuje postępowanie ze skargi o wznowienie postępowania w tej sprawie. Wskazał, że oznacza to, iż w niniejszym postępowaniu tj. sygn. akt II SA/Rz 1316/17 skarżący reprezentowany jest przez pełnomocnika, ustanowionego w ramach przyznanego w tym zakresie prawa pomocy i wyznaczonego przez Okręgową Radę Adwokacką w [...] dnia 1 czerwca 2017 r. tj. adwokat D. P.

Dnia 5 kwietnia 2018 r. wpłynęło do tut. Sądu pismo, w którym K. G. ponownie wniósł o cofnięcie przyznanego mu prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata. Podniósł, że jest niezadowolony z dotychczasowej pomocy prawnej udzielanej przez adwokatów z urzędu, wyznaczanych przez ORA w [...].

W świetle art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego toku.

Brzmienie tego przepisu wskazuje, że instytucja prawa pomocy może zostać zastosowana tylko i wyłącznie wówczas, gdy ubiega się o to strona danego postępowania. Oznacza to więc, że sąd nie może orzec o przyznaniu stronie określonego wsparcia działając z urzędu, a do dokonania powyższego musi dysponować stosownym wnioskiem zainteresowanego.

Przyznanie pełnomocnika np. w osobie adwokata jest zatem uprawnieniem strony postępowania sądowego, której nie można zobligować do korzystania z usług wyznaczonego dla niej w ramach prawa pomocy zastępcy prawnego. Jeśli więc strona, pomimo ustanowienia na jej rzecz pełnomocnika, wyraża w którymś momencie konkretnego postępowania sądowego wolę dalszego działania w tym postępowaniu samodzielnie albo przy pomocy niezawodowego pełnomocnika (tj. z kręgu osób wymienionych w art. 35 § 1 P.p.s.a.), to rolą sądu jest zagwarantowanie jej powyższego. To ona bowiem była inicjatorem wpadkowego postępowania tj. w przedmiocie prawa pomocy.

Wobec zatem jednoznacznie wyrażonej przez K. G. woli rezygnacji z ustanowionego dla niego w ramach prawa pomocy pełnomocnika, należało orzec o cofnięciu tego rodzaju wsparcia.

Podstawę powyższego stanowił art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 249 i art. 243 § 1 P.p.s.a.

Strona 1/1