Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2017 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej - postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy.
Skarżąca M. M. wezwana została do uiszczenia wpisu w wysokości 257 zł od skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej. W terminie do dokonania powyższej czynności wymieniona złożyła wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Podniosła, że nie stać jej na natychmiastową zapłatę powyższej kwoty. Jest bowiem osobą bezrobotną, niezdolną do pracy, zaś mąż pozostaje na emeryturze. Obydwoje mają problemy ze zdrowiem, w związku z czym ponoszą wysokie koszty leczenia. Mieszkają w domu o pow. 60 m.kw. z 1974 r., wymagającym remontu z zewnątrz i wewnątrz. Majątek rodziny tworzą także nieruchomości powstałe w wyniku podziału działki, a których dotyczy niniejsza sprawa. Skarżąca zaznaczyła, że nie jest w stanie zbyć należących do niej działek, nawet po najniższej cenie, bowiem zlokalizowane są nad nimi kable wysokiego napięcia. Udało się jej zbyć tylko jedną działkę (w 2014 r.), a za otrzymane środki dokonała wymiany dachu. Mąż wnioskodawczyni pobiera emeryturę w kwocie 2020,78 zł. Jako comiesięczne wydatki strona wskazała: prąd - 100 zł, gaz - 75 zł, opał - 208,33 zł, telefon - 40 zł, telewizja - 15 zł, Internet - 37 zł, wyżywienie - 400 zł, ubranie - 50 zł, paliwo - 400 zł, leczenie skarżącej - 320 zł, leczenie męża skarżącej - 140 zł, ubezpieczenie domu - 15,91 zł, wywóz śmieci - 25 zł, ubezpieczenie na życie - 152 zł, podatek od nieruchomości - 83,33 zł.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:
Wniosek strony nie może podlegać uwzględnieniu, bowiem składająca go nie wykazała, że w jej przypadku spełniona została ustawowa przesłanka przyznania prawa pomocy. M. M. ubiega się o zwolnienie od kosztów sądowych, które stanowi częściowe prawo pomocy, a to w myśl art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., jego przyznanie uwarunkowane jest wykazaniem przez wnioskującego o wsparcie, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. W tym celu składający wniosek powinien przedstawić pełne dane o swojej sytuacji rodzinnej i materialnej, z których wynikać będzie, że rzeczywiście nie stać go na pokrycie związanych z postępowaniem sądowym wydatków. Podane przez stronę skarżącą informacje nie wskazują tymczasem, że tego rodzaju sytuacja zaistniała w jej wypadku. Wprawdzie z wyliczenia dochodów i wydatków wnioskodawczyni wynika, że obydwie powyższe pozycje domowego budżetu bilansują się, a zatem stronie nie pozostają już do dyspozycji żadne wolne środki, jednak przy ocenie zasadności wniosku o prawo pomocy nie wolno zapominać, iż nie wszystkim zwykle ponoszonym wydatkom można przyznać pierwszeństwo przed koniecznością pokrycia kosztów sądowych. Wynika to z treści cytowanego wyżej art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. W świetle jego brzmienia, z pierwszeństwa takiego mogą korzystać tylko wydatki związane z egzystencją, a zatem dotyczące zaspokojenia potrzeby wyżywienia, leczenia czy mieszkania. W tym kontekście nie można uznać za tego rodzaju wydatek tego przeznaczanego na utrzymanie samochodu czy też ubezpieczenie na życie, które w przypadku wnioskodawczyni wynoszą miesięcznie odpowiednio: 400 zł i 152 zł. Tym samym, uzasadnione jest przyjęcie, że M. M. jest w stanie ponieść koszty sądowe w sprawie zainicjowanej jej skargą. Należy dodatkowo zwrócić uwagę, że strona jest właścicielką nieruchomości, których dotyczy przedmiotowa sprawa, a których wartość, wedle znajdującego się w aktach sprawy operatu szacunkowego, to 357 319 zł. Strona twierdzi, że nie jest w stanie sprzedać tych działek, jednak równocześnie przyznała, że jedną z nich już zbyła. Posiadanie więc takiego majątku również stanowi przeszkodę przyznania wymienionej prawa pomocy. Uwzględnienie jej żądania oznaczałoby bowiem de facto ochronę prywatnego majątku, co jest niedopuszczalne. Podkreślenia wymaga także, iż wpis w niniejszej sprawie nie jest wysoki - wynosi 257 zł. Koszty sądowe, które mogą się zaś pojawić na kolejnych etapach postepowania będą zaś jeszcze niższe.
Z wymienionych wyżej względów uznano, że skarżąca nie spełnia wymienionej w art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. przesłanki przyznania jej częściowego prawa pomocy. Dlatego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 258 § 2 pkt 7, art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.