Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2013r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku P. W. o przywrócenie terminu do przedłożenia trzech odpisów skargi w sprawie z jego skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2013r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia - postanawia - odmówić przywrócenia terminu.
P. W. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2013 r. znak: [...] stwierdzające niedopuszczalność jego zażalenia na pismo Wójta Gminy [...] z dnia [...] maja 2012 r. znak: [...] w przedmiocie oceny prawidłowości wykonania czynności ustalenia przebiegu granic nieruchomości przez geodetę K. O.
W związku z brakami skargi, składający ją wezwany został do ich usunięcia poprzez uiszczenie wpisu w kwocie 100 zł oraz do przedłożenia trzech egzemplarzy odpisów skargi (poświadczonych za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanych) ze wskazaniem, iż czynności tych należy dokonać w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
Wezwanie powyższe doręczone zostało skarżącemu na wskazany w skardze adres ([...]) dnia 29 kwietnia 2013 r. do rąk dorosłego domownika - brata M. S.
W dniu 4 maja 2013 r. uiszczony został wpis w niniejszej sprawie. Natomiast dnia 17 maja 2013 r. (data nadania w Urzędzie Pocztowym) P. W. złożył wniosek o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi, przedkładając równocześnie cztery jej odpisy. W motywach podniósł, że spóźnione dokonanie powyższej czynnością nastąpiło w związku z nieobecnością w miejscu zamieszkania. Podniósł, że jest żołnierzem zawodowym pełniącym służbę w Jednostce Wojskowej nr [...] w K. Wskazał, że wezwanie zostało odebrane przez siostrę, która powiadomiła go po kilku dniach "o odebraniu poczty"; "w tych dniach" nie otrzymał urlopu, bowiem przystępował wówczas do egzaminu sprawności fizycznej, a zatem nie miał możliwości nadesłania odpisów swojej skargi,
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, o czym stanowi art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), zwanej następnie "P.p.s.a.". Jeśli jednak strona nie ponosi winy w niezachowaniu terminu do dokonania określonej czynności procesowej, Sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie tego terminu.
Podstawowym warunkiem uwzględnienia takiego wniosku jest brak winy strony w uchybieniu terminu, który musi być należycie uprawdopodobniony, zgodnie z art. 87 § 2 P.p.s.a. Przyjmuje się przy tym, że strona winna dochować należytej staranności w dbaniu o własne interesy procesowe, a zatem nawet lekkie niedbalstwo wyklucza przywrócenie terminu do podjęcia przez nią określonej czynności. Możliwe jest ono bowiem tylko wówczas, gdy strona pomimo użycia największego w danych warunkach wysiłku nie była w stanie pokonać przeszkody terminowego dokonania czynności.
W świetle powyższego, okoliczności niniejszej sprawy nakazują uznać, że wniosek P. W. nie zasługuje na uwzględnienie. Składający go nie uprawdopodobnił bowiem - w ocenie Sądu - że nieuzupełnienie przez niego we wskazanym mu siedmiodniowym terminie braku formalnego skargi w postaci niedołączenia do niej stosownej liczby odpisów, nie zostało przez niego zawinione.
Należy mieć bowiem na uwadze, że w złożonej do tut. Sądu skardze P. W. jako swój adres podał: [...] i do tego właśnie miejsca przesłane zostało skierowane do niego wezwanie dotyczące uzupełnienia braków jego skargi. Tymczasem, jak wynika z wniosku wyżej wymienionego o przywrócenie terminu, jest on żołnierzem zawodowym, odbywającym służbę w K. W takiej więc sytuacji, celem właściwego zadbania o własne sprawy, winien on był wskazać jako adres do doręczeń adres jednostki wojskowej w K. Podając zaś jako adres do korespondencji swoje miejsce zamieszkania w P., winien był podjąć czynności mające na celu zapewnienie, by przesyłane tam pisma sądowe były odbierane, a następnie ich treść przekazywana adresatowi w odpowiednim czasie.
Nadto, należy zaznaczyć, że przy obecnych możliwościach techniki, brak było w istocie problemu z przekazaniem skarżącemu np. przez rodzeństwo treści złożonej przez niego skargi (drogą elektroniczną), co umożliwiłoby wyżej wymienionemu sporządzenie jej odpisów i przedłożenie ich w wymaganym terminie w Sądzie.
Skoro więc P. W. nie podjął należytych starań celem zachowania terminu do przedłożenia odpisów skargi, to tym samym brak dotrzymania przez niego takiego terminu należy uznać za zawiniony. Wina strony stanowi z kolei przeszkodę w przywróceniu jej terminu.
Z uwagi na powyższe Sąd odmówił uwzględnienia wniosku P. W., działając na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a.