Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Ewa Wojtyna po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2009r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. i A. S. o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 20 sierpnia 2008r., sygn. akt II SA/Rz 72/08 w sprawie z ich skargi na postanowienie Wojewody z dnia [...] listopada 2007r. znak: [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie wypłaty odszkodowania za zajęte pod drogę publiczną nieruchomości - postanawia - przywrócić M. i A. S. termin do złożenia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 20 sierpnia 2008r., sygn. akt II SA/Rz 72/08.
Wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2008r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę M. i A. S. na postanowienie Wojewody z dnia [...] listopada 2008r. znak: [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie wypłaty odszkodowania za zajęte pod drogę publiczną nieruchomości.
Odpis powyższego orzeczenia został doręczony skarżącym dnia 22 września 2008r.
Postanowieniem z dnia 17 października 2008r. Referendarz sądowy w tut. Sądzie ustanowił dla skarżących adwokata, o wyznaczeniu którego Okręgowa Rada Adwokacka poinformowała Sąd w piśmie datowanym 21 listopada 2008r. (data wpływu: 26 listopada 2008r.). Pismo to składający skargę otrzymali w dniu 10 grudnia 2008r.
W dniu 7 stycznia 2009r. M. i A. S. reprezentowani przez pełnomocnika (adwokata) wnieśli do tut. Sądu skargę kasacyjną od wskazanego na wstępie wyroku wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia. We wniosku podniesiono, iż niedotrzymanie terminu do zaskarżenia orzeczenia Sądu spowodowane było faktem objęcia tej czynności przez ustawodawcę tzw. przymusem adwokackim i związanego z tym upływem czasu na ustanowienie i wyznaczenie konkretnej osoby pełnomocnikiem. Opóźnienie spowodowała również konieczność zapoznania się z aktami sprawy, przeprowadzenia konsultacji ze stroną skarżącą oraz uzyskania stosownego pełnomocnictwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Konsekwencją dokonania czynności w postępowaniu sądowym po upływie terminu do jej podjęcia jest jej bezskuteczność, na co wskazuje art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a.
W sytuacji jednak, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie tego terminu (art. 86 § 1 P.p.s.a.). Warunkiem uwzględnienia wniosku oprócz niezawinionego przekroczenia terminu do dokonania określonej czynności procesowej, jest konieczność złożenia go w ciągu siedmiu dni od daty ustania przeszkody terminowego podjęcia czynności wraz z uprawdopodobnieniem okoliczności wskazujących na wspomniany brak winy (art. 87 § 1 i § 2 P.p.s.a.). Ponadto równocześnie z wnioskiem należy dokonać czynności, której dotyczy wniosek (art. 87 § 4 P.p.s.a.).
Mając na względzie brzmienie powołanych przepisów Sąd stwierdza, iż wszystkie zawarte w nich warunki zostały w niniejszej sprawie spełnione.
Jak bowiem wynika z pisma procesowego pełnomocnika skarżących, w dniu 7 stycznia 2009r. uzyskał on od wyżej wymienionych pełnomocnictwo upoważniające go do działania imieniem mocodawców, natomiast bądź w tym samym dniu bądź też w dniu poprzednim zapoznał się z aktami sprawy i niezwłocznie tj. 7 stycznia 2009r. nadał na poczcie przedmiotową skargę kasacyjną.
Tym samym należy uznać, iż zachowany został w sprawie siedmiodniowy termin z art. 87 § 1 P.p.s.a. Nie może budzić także wątpliwości fakt niezawinienia składających skargę kasacyjną w odniesieniu do kwestii zachowania terminu do skierowania tej skargi.
Z podanych wyżej przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a.