Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Paweł Zaborniak po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2019 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej S.T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 17 grudnia 2018 r. II SA/Rz 765/18 wydanego w sprawie ze skargi S.T. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości - p o s t a n a w i a - odrzucić skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2018 r. II SA/Rz 765/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę S.T. (dalej jako: Skarżąca) na opisaną w sentencji niniejszego postanowienia decyzję Wojewody [...].
W dniu 17 stycznia 2019 r. do tut. Sądu wpłynęła skierowana do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarga kasacyjna S.T. od w/w wyroku, która została sporządzona i podpisana osobiście przez Skarżącą.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył co następuje;
W myśl art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm. - dalej: "P.p.s.a."), skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i § 3 tego przepisu.
Z przepisu art. 175 § 2 P.p.s.a. wynika natomiast, że przymus adwokacko-radcowski nie obowiązuje, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka, jak również gdy stroną postępowania jest Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, a także wówczas, gdy czynności w postępowaniu za organy administracji rządowej, państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej lub Skarb Państwa podejmowane są przez Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto zgodnie z art. 175 § 3 P.p.s.a., skargę kasacyjną może sporządzić również doradca podatkowy - w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami oraz rzecznik patentowy - w sprawach własności przemysłowej.
Skarga kasacyjna jest zatem kwalifikowanym pismem procesowym, którego sporządzenie przez osobę nieuprawnioną stanowi nieusuwalny, niepodlegający uzupełnieniu w trybie art. 49 § 1 w zw. z art. 176 i art. 193 P.p.s.a. brak formalny, uniemożliwiający nadanie sprawie prawidłowego biegu.
Stosownie zaś do art. 178 P.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Z protokołu rozprawy z dnia 17 grudnia 2018 r. wynika, że Skarżąca stawiła się na niej osobiście i została pouczona między innymi o możliwości wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie wyroku, a przy tym o konieczności jej sporządzenia przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym oraz o konsekwencjach uchybienia temu wymogowi. Natomiast wniesiona przez Skarżącą skarga kasacyjna nie została sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, bądź przez osoby, o których mowa w art. 175 § 2 i 3 P.p.s.a., to zaś oznacza, że jest ona obarczona nieusuwalnym brakiem formalnym i z tego powodu podlega odrzuceniu.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 178 w zw. z art. 175 § 1-3 P.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji niniejszego postanowienia.