z dnia 11 kwietnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2013 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku pełnomocnika skarżącego o przywrócenie terminu do zawiadomienia o stwierdzeniu braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi L.P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [..] z dnia [..] czerwca 2012 r. nr [..] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania - p o s t a n a w i a - odrzucić wniosek.
Wyrokiem z 14 listopada 2012 r. Sąd oddalił skargę L.P. na opisane w sentencji postanowienia orzeczenie. Odpis uzasadnienia z orzeczeniem doręczono skarżącemu 10 grudnia 2012 r.
W dniu 12 marca 2013 r. pełnomocnik skarżącego ustanowiony w ramach przyznanego mu prawa pomocy, skierował do Sądu wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zawiadomienia o stwierdzeniu braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, dołączając do niego opinię w tym przedmiocie.
Na uzasadnienie wniosku pełnomocnik wywiodła, że ustanowienie jej pełnomocnikiem skarżącego nastąpiło po upływie terminu otwartego do wniesienia skargi kasacyjnej, co jednak nastąpiło bez winy strony. Niezależnie jednak od powyższego, brak w ocenie pełnomocnika podstaw do wywiedzenia od ww. wyroku skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Stosownie jednak do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., dalej zwana: "P.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 1 i 4 P.p.s.a.). Spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym (art. 88 P.p.s.a.).
Rozpoznawany wniosek został wprawdzie złożony w terminie, który uprawniałby, w świetle poglądów wyrażanych w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. postanowienie NSA z 3.11.2006, I FZ 515/06, postanowienie WSA w Krakowie z 28.11.2011 r. I SA/Kr 345/11), do uznania jego złożenia z zachowaniem wymogu określonego w art. 87 § 1 P.p.s.a., to jednak uznać go należało za niedopuszczalny.
Ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie zna czynności, jaką jest złożenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, a tym bardziej zawiadomienia o stwierdzeniu braku podstaw do jej wniesienia, a jedynie czynność procesową w postaci wniesienia skargi kasacyjnej. Zatem pełnomocnik, także ustanowiony w ramach instytucji prawa pomocy, nie mógł uchybić terminu do złożenia wnioskowanego zawiadomienia jak i samej opinii. Mógł ubiegać się wyłącznie o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, czego jednak intencjonalnie nie uczynił. Analizując akta sprawy doszedł bowiem do wniosku, że brak jest ku temu podstaw i zamiast skargi kasacyjnej do wniosku o przywrócenie terminu dołączył przedmiotowe zawiadomienie i opinię. To zaś jednoznacznie wskazuje, że pełnomocnik nie domaga się przywrócenia terminu do dokonania czynności w postaci wniesienia skargi kasacyjnej, której nie ma zamiaru sporządzać, lecz terminu do złożenia do akt wymienionego zawiadomienia i opinii. Tymczasem P.p.s.a. dla złożenia do akt takich dokumentów nie określa żadnego terminu, co uniemożliwia jego uchybienie.
We wskazanych okolicznościach Sąd uznał, że wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności nieznanej ustawie i niezastrzeżonej żadnym terminem, jest niedopuszczalny i podlega odrzuceniu. Podobnie przedmiotowe wnioski są oceniane w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. postanowienie WSA w Poznaniu z 22.01.2013 r. III SA/Po 739/12, WSA w Warszawie z 27.12.2012 r. II SA/Wa 2733/11, WSA w Gliwicach z 23.04.2012 r. II SAB/GL 51/11). Nie było zarazem podstaw do wzywania pełnomocnika do uzupełnienia braku formalnego wniosku przez nadesłanie skargi kasacyjnej, pod rygorem pozostawienia go bez rozpoznania, ponieważ jednoznacznie z uzasadnienia rozpoznawanego podania wynika, że działanie takie było intencjonalne. Kwestią odrębną jest natomiast prawo do wynagrodzenia za sporządzenie przez pełnomocnika z urzędu przedmiotowej opinii (por. § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.).
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 88 P.p.s.a., orzeczono o odrzuceniu wniosku.