Zażalenie na postanowienie WSA w Szczecinie w sprawie ze skargi na decyzję Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia J. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 22 czerwca 2017 r. odrzucające Jego zażalenie z dnia 6 maja 2017 r. w sprawie ze skargi J.T. na decyzję Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki postanawia: odrzucić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił zażalenie J. T. z dnia 6 maja 2017 r.

W przypisanym terminie Skarżący złożył zażalenie na ww. postanowienie z dnia 22 czerwca 2017 r.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 5 września 2017 r. J. T. został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego należnego od wniesionego zażalenia w kwocie [...]zł, w terminie siedmiu dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia zażalenia

Przesyłka sądowa zawierająca powyższe wezwanie, została doręczona Skarżącemu w dniu 11 września 2017 r. (por. zwrotne potwierdzenie odbioru - k. 85 akt sądowych).

W dniu 19 września 2017 r. J. T. nadał w urzędzie pocztowym sporządzony na urzędowym formularzu PPF wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.

Postanowieniem z dnia 31 października 2017 r. starszy referendarz sądowy odmówił przyznania prawa pomocy we wnioskowanych zakresie. Postanowienie to Sąd utrzymał w mocy w dniu 12 grudnia 2017 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje :

Zgodnie z art. 230 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Do pism tych ustawodawca zalicza m.in. zażalenie.

Z kolei stosownie do art. 220 § 1 p.p.s.a. sąd nie podejmuje żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata, chyba, że stronie przysługuje ustawowe zwolnienie od kosztów sądowych określone w art. 239 p.p.s.a. lub zostanie przyznane na jej wniosek stosowne prawo pomocy obejmujące zwolnienie od tych kosztów. Termin do uiszczenia wpisu wynosi siedem dni od dnia doręczenia wezwania (art. 220 § 1 p.p.s.a.), zaś zażalenie od którego pomimo wezwania nie został uiszczony wpis, podlega odrzuceniu przez sąd (art. 220 § 3 p.p.s.a.).

Z powyższych przepisów wynika, że strona uczyni zadość wezwaniu Sądu w sytuacji, gdy w zakreślonym terminie uiści wpis od skargi albo gdy w otwartym terminie do jego uiszczenia złoży wniosek o przyznanie prawa pomocy.

W przedmiotowej sprawie, przesyłka sądowa zawierająca wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego należnego od zażalenia została skutecznie doręczona Skarżącemu w dniu 11 września 2017 r. W tej sytuacji siedmiodniowy termin do uiszczenia wpisu upłynął z dniem 18 września 2017 r., który to dzień nie był sobotą ani dniem wolnym od pracy, jednakże Skarżący w zakreślonym terminie nie opłacił zażalenia, ani nie złożył wniosku o przyznanie prawa pomocy. Nadanie w dniu 19 września 2017 r. formularza PPF niewątpliwie nastąpiło po upływie terminu do uiszczenia wpisu, a zatem wniosek o przyznanie prawa pomocy jako spóźniony, nie mógł przerwać biegu terminu do uiszczenia wpisu.

Mając powyższe na uwadze, zażalenie należało odrzucić na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a.

Strona 1/1