Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 listopada 2013 r. sygn. akt II SA/Sz 672/13 oddalającego skargę A. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: przywrócić skarżącemu termin do wniesienia skargi kasacyjnej
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 7 listopada 2013 r. sygn. akt II SA/Sz 672/13 oddalił skargę A.K. na decyzję Wojewody z dnia [...] w przedmiocie wymeldowania.
A.K. pismem z dnia 20 listopada 2013 r. złożył wniosek sporządzenie uzasadnienia wyroku oraz wniosek o przyznanie radcy prawnego. Postanowieniem z dnia 3 lutego 2014 r. Sąd przyznał skarżącemu prawo pomocy poprzez ustanowienie radcy prawnego. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczono skarżącemu w dniu 21 stycznia 2014 r.
Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych pismem z dnia 12 marca 2014 r. poinformował Sąd o wyznaczeniu dla skarżącego pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego A.T. W dniu 21 marca 2014 r. pełnomocnik złożył wniosek o udostępnienie do wglądu akt niniejszej sprawy.
W dniu 22 kwietnia 2014 r. pełnomocnik skarżącego wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną od wyroku tego Sądu z dnia 7 listopada 2013 r. Jednocześnie wraz ze skargą kasacyjną, radca prawny złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Uzasadniając wniosek, pełnomocnik skarżącego podniósł, że dowiedział się o wyznaczeniu pełnomocnikiem w sprawie tuż przed 24 marca 2014 r. Ustanowienie go pełnomocnikiem nastąpiło już po upływie ustawowego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Po zapoznaniu się aktami sprawy, przygotowanie skargi kasacyjnej przerwała na okres tygodnia śmierć rodzica pełnomocnika z urzędu. Stąd wysłanie skargi kasacyjnej nastąpiło dopiero dnia 22 kwietnia 2014r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Natomiast zgodnie z art. 87 § 1, § 2 i § 4 P.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Jednocześnie z wniesieniem wniosku należy dokonać czynności, dla której określony był termin.
W wypadku ustanowienia pełnomocnika w trybie art. 244 § 2 P.p.s.a. dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest dzień, w którym radca prawny (adwokat, doradca podatkowy, rzecznik patentowy) miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej po zapoznaniu się z aktami sprawy, jednak nie później niż w dzień upływu trzydziestu dni od dnia zawiadomienia go wyznaczeniu do występowania w sprawie (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 maja 2009 r., sygn. akt II FZ 125/09, Lex nr 564223, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lipca 2012 r. sygn. akt II OZ 612/12, LEX nr 122574).
Na wstępie odnieść się należało do kwestii dochowania przez pełnomocnika skarżącego wymogów formalnych wniosku o przywrócenie terminu. W ocenie Sądu zostały one spełnione. Wniosek wraz ze skargą kasacyjną został złożony w ciągu trzydziestu dni od dnia, w którym wyznaczony pełnomocnik zapoznał się z aktami sprawy sygn. akt II SA/Sz 672/13 tj. w dniu 21 marca 2013 r., a skarga wraz z wnioskiem została złożona w dniu 22 kwietnia 2014 r. W dalszej kolejności zasadnym było rozważenie, czy argumenty pełnomocnika skarżącego uprawdopodabniają, że uchybienie terminu do wniesienia skargi nastąpiło bez jego winy. W ocenie Sądu okoliczności faktyczne opisane w uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu stanowią uprawdopodobnienie, że niedochowanie terminu do wniesienia skargi było przez niego niezawinione. W przedmiotowej sprawie pełnomocnik skarżącego wskazał, że nie mógł w terminie złożyć skargi kasacyjnej, bowiem ustanowienie go pełnomocnikiem w sprawie nastąpiło już po upływie ustawowego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Obiektywnie niemożliwym było zatem złożenie skargi kasacyjnej przez pełnomocnika w ustawowym terminie. Pełnomocnik dopełnił wymogu formalnego, o którym mowa w art. 87 § 4 P.p.s.a. i wraz z wnioskiem złożył skargę kasacyjną.
Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 86 § 1 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji.