Dnia 26 lipca 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2011 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku G. T. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 16 maja 2011 r. sygn.akt II SA/Sz 982/10 w sprawie ze skargi G. T. na uchwałę Rady Gminy Dobra w sprawie nadania nazwy ulicy w miejscowości [...] postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu.
Postanowieniem z dnia [...] Wojewódzki Sąd Administracyjny w [...] odrzucił skargę G.T. na uchwałę Rady Gminy Dobra nr XLI/573/10 z dnia 9 września 2010 r. w przedmiocie nadania nazwy ulicy w miejscowości Mierzyn. Na powyższe postanowienie skarżący wniósł sporządzoną osobiście skargę kasacyjną i równocześnie złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym
Postanowieniem z dnia [...] Sąd odmówił G.T. zwolnienia od kosztów sądowych i jednocześnie ustanowił adwokata.
Po wskazaniu przez Dziekana Okręgowej Rady Adwokackiej w [...] adw. W.W. jako pełnomocnika z urzędu G.T. (pismo z dnia [...]), sąd postanowieniem z dnia [...] odrzucił skargę kasacyjną. Postanowienie zostało doręczone pełnomocnikowi w dniu [...].
W dniu [...] G.T. wniósł do sądu pismo, w którym stwierdził: "Niniejszym zaskarżam postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] z dnia [...] w sprawie o [...] odrzucające moją skargę kasacyjną i wnoszę o spowodowanie wznowienia postępowania w sprawie" i jednocześnie wniósł o przywrócenie terminu do zaskarżenia powyższego postanowienia, gdyż o wydaniu postanowienia dowiedział się dopiero w dniu [...], bowiem wyznaczony pełnomocnik nie powiadomił go o wydaniu postanowienia i w ogóle się z nim nie skontaktował.
Sąd zobowiązał stronę do uzupełnienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia poprzez złożenie środka zaskarżenia.
W dniu [...], w zakreślonym przez sąd terminie, pełnomocnik skarżącego złożył zażalenie na postanowienie sądu z dnia [...] wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu powyższego postanowienia pełnomocnik stwierdził, iż skarżący nie miał świadomości, że w świetle procedury sądowoadministracyjnej musi udzielić pełnomocnikowi stosownego pełnomocnictwa. Takie pełnomocnictwo udzielone zostało adw. W.W. dopiero [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w [...] zważył, co następuje.
W sytuacji kiedy strona postępowania sądowoadministracyjnego posiada wyznaczonego pełnomocnika, sąd dokonuje doręczeń pism wyznaczonemu pełnomocnikowi, który występuje w imieniu strony i ze skutkiem dla niej ( art.67 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( DZ.U. Nr 153, poz.1270 ze zm. ).
Należy dodać, że ustanowienie zawodowego pełnomocnika, wymienionego w art. 244 ww. ustawy, odbywa się, od dnia 10 kwietnia 2010 r., kiedy weszła w życie zmiana tego przepisu (Dz. U. z 2010 r. Nr 36, poz. 196), w dwóch etapach. Po pierwsze, sąd administracyjny wydaje postanowienie o przyznaniu prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie pełnomocnika (art. 258 § 2 pkt 7, art. 260 w zw. z art. 254 § 1), przy czym ustanowienie pełnomocnika jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa z mocy prawa, tak jak w procedurze cywilnej (nowe brzmienie § 2 art. 244). Po drugie, występuje do odpowiedniego organu samorządu zawodowego o wyznaczenie konkretnego pełnomocnika, który ma prawo do otrzymania wynagrodzenia i zwrotu wydatków z części budżetu sądu administracyjnego, na zasadach wynikających z art. 250 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.